Marjan Berk


BINGO   “Ga je mee naar de Bingo?” “Naar de Bingo ? Ik?” “Ja. Jij.” “Nou…ik weet niet of ik dat durf. Ik ben maar alleen….” “Ja…juist daarom. Bij ons in de Bingo zijn heel vaak mensen alleen.” “Vinden die dat dan niet eng?…Alleen?” “Ik denk het niet. Ze komen […]

Column-nr46-2024


HOFDAMES   Het Huis van Barmhartigheid, zoals Cornelia Occo haar Hof bij voorkeur noemde, was getransformeerd in een feestelijke plaats, vol bloemen, muziek, vrolijke mensen getooid met corsages, het gazon overdekt met een kolossale tent, daar wilde ook geen regenbui kwaad aan doen, en lekker eten. Prachtige liederen door een […]

Column-nr45-2024


OGENTROOST Het waren de sobere jaren, waarin ons leven niet makkelijk, en ieder karweitje, waarmee we iets konden verdienen, meegenomen was. Dat bijverdienen was in de vroege jaren vijftig nogal eens poseren op de Rijksacademie voor de jonge mensen die daar in de vaardigheden van het schilderen van echte mensen, […]

Column-nr44-2024



BEROOFD “Ik neem je mee”, zei mijn zoon. “Dit moet je zien.” Zo ging ik met hem naar het Joods Museum in het Joods Cultureel Kwartier, naar de tentoonstelling ‘Beroofd’. Daar werden we door conservator mevrouw Julie-Marthe Cohen ontvangen en kreeg ik een eminente begeleiding bij de tentoonstelling over wat […]

Column-nr43-2024


HOE DEED IK DAT VROEGER? Sinds ik alleen leef, is het oude kooktalent verdwenen. Vroeger kookte ik de hele boel bij elkaar, vijf kinderen, acht kleinkinderen, vrienden en kennissen, aan de kleinste maat ronde vergadertafel schoof iedereen gezellig aan. Ik had een makkelijke hand van koken, ze vonden het lekker […]

Column-nr42-2024


“WIE LUISTERT, HOORT MEER”.   Deze kreet wordt door de omroepen voortdurend herhaald. Ja, dat is nogal wiedes. En als het hier nu bij blijft…Maar nee, mijn speelse geest parafraseert ongehinderd voort. “Wie slaapt, hoort niks.” “Wie niks hoort, slaapt”. Ik word totaal gestoord door het dwangmatig verzinnen. Nog een: […]

Column-nr41-2024



OLIFANTENDRACHT   Hoe lang draagt een olifant haar kind, voordat het zijn snuitje laat zien? Zo heb ik mij de laatste jaren gevoeld, wanneer de planning van het boek over de Hofdames moest worden opgeschort, door de spaken die in het wiel van mijn schrijfleven voor stagnering zorgden en ik […]

Column-nr40-2024


HOE OUD MOET JE ZIJN OM ALLEEN TE MOGEN REIZEN?   Het was 1939, mijn moeder bracht me naar de trein. Dat was in 1939 op mijn zesde jaar. Je had toen nog een echte locomotief met van die koperen glimmend gepoetste tenders. Je had drie klassen: rood bekleed, dat […]

Column-nr39-2024


EEN DROEVIGE DAG   De vader van m’n schoondochter, de opa van de kleinkinderen, was vrij onverwacht overleden. Zijn lieve vrouw, waar hij een lang leven mee had gedeeld, verdrietig achterlatend en ook zijn kinderen en kleinkinderen hadden het er zwaar mee. Wij ook. Het was een allerliefst echtpaar, gastvrij […]

Column-nr38-2024