BERK ZIT VAST

Ik had alleen water, thee en koffie gedronken. Zelfs een uitgeperste  sinaasappel negeerde ik. Het waren dus geen geestverruimende middelen, die de chaos in mijn laptop veroorzaakten…Misschien kwam het doordat ik zwaar getafeld had: spruitjes stamppot met gebakken spek…ja…daar had ik geweldig van genoten…Maar dat gerecht at ik altijd, wanneer er sneeuw viel…

Ik dacht na, terwijl ik naar mijn computer staarde. Op mijn laptop waren verwarde zinnen te zien, een ratjetoe van scheefstaande letters, veel te grote letters. Letters, die ook allemaal een gekarteld randje vertoonden…

Ik besloot hulp in te roepen, mijn column moest de deur uit. Eerst maar eens kijken of er nog buurdames waren, die beter thuis waren in de digitale wereld, dan deze bejaarde schrijfster. Ik liep de gang op, klopte beschaafd op vier deuren….geen antwoord….Oh toch!…de vijfde deur kierde open… Gelukkig! Dieuwertje Dons, onze digitale duizendpoot… stak een slaperig hoofd naar buiten. Zij kent mijn digitale ravijnen al jaren. Ze hobbelde al voor mij uit, wist feilloos de weg naar mijn apparaat, boog zich erover, drukte op een knop en sprak: ”Hij is oud. Je moet een nieuwe hebben!”

Lieve lezers, U weet nu hoe het zit. Ik zit vast. En wacht nu op een nieuwe!!