Column-nr26-2024


DE STERKE NYLONS VAN PRINSES JULIANA

 

Ik had een oom, die zojuist zijn opleiding als marineofficier succesvol had voltooid, toen de tweede wereldoorlog uitbrak en hij de ramp in de Javazee op dat grote marineschip maar ternauwernood overleefde en op een schuit, ik meen de Kota Baroe, met andere overlevende marinemensen vluchtte naar Singapore, om van daaruit via Zuid-Afrika naar Suriname te varen. Dat was Nederlands grondgebied, daar waren ze veilig.

In Durban, grote havenplaats in Zuid-Afrika, ontmoetten de vluchtelingen de grote Nederlandse gemeenschap die daar woonde. Zo ook mijn opa met zijn familie, die in Durban was gestationeerd voor de Rotterdamse Droogdok Maatschappij. Door de oorlog kon hij ook niet terug naar Nederland.

Ze werden meer dan hartelijk ontvangen, en zo ontmoette de jongste zus van mijn moeder, Elisabeth van de Wall, de jonge marineofficier Bram. En tijdens het oponthoud dat de marinemensen daar hielden voordat ze doorreisden naar Suriname, deed Cupido zijn werk.

Elisabeth en Bram werden verliefd, verloofden zich nog op de valreep van het vertrek van de marinemensen naar Suriname. Elisabeth reisde haar verloofde met een verduisterde (oorlog!)  Portugese kolenschuit achterna, meerde af in Trinidad en vloog verder naar Paramaribo, waar ze met haar Bram in het huwelijk trad.

Mijn oom Bram was in de oorlog ook nog zes weken adjudant van Prinses Juliana, die in die jaren in Canada verbleef en bij een tripje naar Amerika mijn oom Bram zes weken als adjudant engageerde. Bram vertelde de Prinses van zijn jonge bruid, waarop zij hem een cadeautje voor zijn bruid schonk: het eerste paar nylons ter wereld!

Dit nu waren van de firma Dupont de aller- aller eerste nylons, die zo geweldig sterk waren, dat eerst mijn tante Elisabeth ze heeft gedragen, na de oorlog bij terugkomst in Nederland aan haar zusje Lenie van de Wall (mijn moeder) heeft geschonken, waarop mijn grootmoeder Marie van de Wall ze ook nog heeft gedragen en ik de gelukkige was die ze toen erfde!

Deze koninklijke kousen waren een ijzersterk soort, die nooit kapot gingen, van Dupont! Na het eerste succes brachten deze niet kapot te krijgen oer-nylons Dupont er toe hele dunne glasnylons te gaan vervaardigen, want aan die kousen die nooit kapot gingen was geen cent te verdienen. Vanaf de productie van die prachtige dunne glasnylons liep het geweldig. Er ontstonden vele plekken in kousenwinkels, waar dames bezig waren de fragiele geladderde prachtnylons op te halen!

Voorwaar, Dupont had zo een hele nieuwe bedrijfstak erbij gekregen om hun fragiele prachtnylons te repareren! En ik heb nog jarenlang die koninklijk dikke ijzersterke allereerste onverwoestbare kousen, het cadeau van Prinses Juliana aan de jonge bruid van mijn oom Bram in een laadje bewaard!