Column-nr15-2024


JOHANNES VAN DAM

 

Een man die ik nooit zal vergeten is Johannes van Dam. De eerste keer dat ik hem onmoette was bij de presentatie van het meest merkwaardige boek, dat ik samen met Jeroen Krabbé schreef: Het Bezuinigings Kookboek. Philip Mechanicus, ook niet meer onder ons, fotografeerde een coverfoto, waarop Jeroen en ik onschuldig de zuinige wereld inkeken.

We verzamelden recepten, die ook nogal eens hun oorsprong in de tweede wereldoorlog vonden, zoals lawaaisoep en andere fantasiegerechten, die duidelijk hun naam dankten aan tekorten. Johannes was bij de presentatie en vond het enig, terwijl hij de meest kritische scribent over eten was. Toch werd dat boek een succes. Op lezingen komen er nog wel eens oudere dames met een beduimeld exemplaar, om te vertellen dat ze er flink uit hadden gekookt. En het ook aan hun studerende kinderen meegaven, als die op kamers gingen wonen.

Enige jaren later nodigde Johannes Bart Chabot en mijn persoontje uit voor een diner bij de oudste zoon van de inmiddels beroemde Fagel-brothers, in een van zijn beroemde kleine restaurants in de negen straatjes. Daar zou hij ons iets opmerkelijks laten proeven.

En wat was dat dan?

Tong Picasso, een chique gerecht dat nogal eens voorkwam op de menu’s van toprestaurants. Een van mijn zoons herinnerde zich nog, dat dit gerecht voorkwam op het menu van de gerenommeerde Oesterbar! Bart Chabot en ik kregen allebei een bord met gebakken tong en ananas (uit een blik) en plakjes banaan.

Johannes had gelijk, niet te vr…ten. Om Bart en mij te troosten kregen we daarna heerlijk lamsvlees met toebehoren en een lekker toetje. Ik heb nog menig culinair avontuur met Johannes meegemaakt.

Wanneer ik een nieuw boek presenteerde, was hij altijd van de partij. Ik mocht ook weleens mee, wanneer hij ver weg in het land wed gevraagd om voorgerechten te bedenken.

Zo leerde ik reepjes brussels lof maken, gevuld met blauwe kaas. Hij leerde mij ook waar je in Parijs de lekkerste aardappelpuree kon eten. Eenmaal zat hij koffie te drinken bij de HEMA, hij belde mij om te vertellen dat hij zojuist had gehoord  dat “Le  Grand Vefour”, vermaard restaurant bij het Palais Royal, (waar o.a. schrijfster Colette en acteur Jean Cocteau woonden) een derde ster had gekregen! En als ik een nieuw boek bij restaurant “Kaatje bij de Sluis” presenteerde, dan was Johannes er ook bij! Hij was ook degene die de kwaliteit van de kroketten bij Holtkamp controleerde.

Alles ging bij Johannes om kwaliteit! En het was een lieve vriend.

Vergeten zullen wij hem niet!