VRIENDEN DIE KOKEN

De adjudant heeft een groot talent. Hij kan koken. En hij doet het graag. Maar hij is wel zuinig op zijn talent. Zijn talent is vulcanisch, hij kookt niet op de kalender. Het komt af en toe bij hem op, soms zijn er voortekenen, dat het kan gebeuren. “Ik ga voor jullie koken! Ik heb zin in mosselen. Ik haal jullie op en ik breng jullie ook weer thuis.” De adjudant kan niet alleen goed koken, hij is ook een mensenvriend. De vriendin die ook mag komen, woont ver weg. Dan moet ze fietsen. Maar met het

pokkenweer is het wel heerlijk wanneer je niet door weer en wind hoeft te trappen. En ik ben met de rollator, welk hulpstuk dichtklapt en achter in zijn voiture zet, dat maakt dat wij dit etentje totaal ontspannen tegemoet zien.

Het heerlijk avondje breekt aan. De adjudant heeft zijn tafel met zijn mooiste spullen gedekt, de Muscadet is gekoeld, en dan is daar het voorafje: heerlijke grote garnalenkroketten, met versgebakken peterselie. Wij smullen. Na de kroketten komt de mosselpan op tafel, gekookt in een bouquet van fijne verse groenten. We smullen. We eten met zijn vieren de pan leeg, ik hijg een beetje…zo lekker! De Muscadet besproeit de kokkels….wat een genot! En het feest zet zich nog voort: onze Adjudant heeft een geheel zelf bedachte luchtige koek gebakken…. Een gedroomd toetje….ach wat een bijzondere kok is onze Adjudant. En met zo’n etentje groeit en bloeit de vriendschap, want ik zit al iets te plannenin een nabije toekomst, wat ik in mijn piepklein appartementje in het Occo Hofje op mijn bed kan serveren. Die plannen worden uitgewerkt. Maar eerst prijzen wij onze Adjudant, tot hij bloost van verlegenheid en geluk over deze meer dan goed gelukte maaltijd voor zijn vrienden!!!