Column nr3 – 2023


SAMENZANG

Kerstavond was de familie weer vrijwel compleet voor de maaltijd, waaraan iedereen had bij gedragen. Een van mijn zoons had iets nieuws: een vooraf drankje Aperol. Heel lekker, met een geweldig groot gebaar wist ik het glas in mijn in feestjurk gestoken schoot om te kieperen. Het was een vochtig begin van de avond. Maar al die lekkere dingen die iedereen had gemaakt, zoals een broccolitaart, en Thaise bouillon, waarin ook van alles pittig rond dreef, fluweelzachte puree en on top van dit alles een malse kalkoen. Mijn achterkleindochter huppelde stralend van schoot naar schoot, het is een echte partypooper, nooit saggerijnig en dan bij al dat homegekookte eten hadden we ook nog kerstzang van eigen bodem. Ik had de week voorafgaande aan ons familiefeestje bedacht, dat er gezongen moest worden. Maar hoe krijg je al die halfwas, volwassen en overrijpe familieleden aan het zingen….Eerst met pianobegeleiding  de klassieke herdertjes en de dennenboom, maar toen werd de zang, nadat de gêne en het  gegiechel vooral van de halfwas zangers waren overwonnen, klonk daar plotseling een echte canon op! Ach, dat was weer eens iets anders, zelfgekookt eten en zelfgezongen zang, het was een doorbraak in onze familiebeleving….! Ik fantaseerde ogenblikkelijk een doorgroei in mogelijkheden. Zoals een kleine gospelgroep in de familie en doordenkend moest er natuurlijk ook een ritmisch  spoken word momentje worden ontwikkeld. Ik zag mijn grote familie helemaal doorgroeien in originele canonzang, afgewisseld met gospel….en dat alles bij levend kaarslicht…

Ik nam nog een slokje van de Aperol cocktail en mijn droom over een zingende familie liep nu zo geweldig uit de hand, dat het de allure van de familie Von Trapp kreeg. Ik drink al jaren geen alcohol meer, maar wanneer iemand mij dan een rumboon geeft die ik achteloos opeet, sta ik meteen op mijn kop! Ook bij het huismiddeltje Echinaforce, waarvan ik bij hoest en keelongemak wel eens een flinke slok neem, raak ik alcoholisch aangeslagen. Dat geneeskrachtige kruid zit namelijk in een oplossing van zuivere alcohol.

Heerlijkste muzikale ervaring van de afgelopen week was de van a tot z beluisterde meer dan magnifieke uitvoering van de vijfde symfonie van Gustav Mahler door ons onvolprezen Nederlandse Concertgebouw Orkest.  Ik zat met mijn neus live bovenop de televisie, zag al die blazers en de dromerige dirigent van zo dichtbij…Moest denken aan het verhaal van Strawinsky, die in New York graag naar een musical met

de Sopraan Ethel Merman ging. Hij wilde altijd plaatsen achter het koper hebben, zodat hij kon genieten van

Ethels krachtige stem die zelfs boven het koper van de blazers uitklonk! Nu, deze komende week ga ik nog naar Alex Klaasen met zijn Show Ponies en naar een middagje Olga Zuiderhoek, enfin we hebben allemaal zo lang droog gestaan, we moeten even wat inhalen. Ik wens alle lezers een mooi vredig uiteinde en een eveneens vredig nieuwjaar.

 

Tot de volgende week.

 

Drie korte verzen van Pierre Kemp (1886 – 1967)

 

Avondstemming

 

Het is een avond zo zonder iets.

Alles is er wel maar verrilt naar een niets.

Het spel van de kinderen klinkt als van achter glas, of het al niet meer was waar het is.

 

Wit paard

 

Ik ben bedroefd.

Dit paard is mij niet wit genoeg.

Alsof mijn zin alleen behoeft

Een héél wit paard en al zo vroeg en ik dit dier geen onrecht doe,

Wijl ‘t niet zo wit is als ik moe.

 

Stadsgezicht

 

De stad is vol wielen en hoeken

De huizen vol ramen en zoeken –

de mensen gaan heen en weer.’

De mensen zijn vol mannen en vrouwen

En om de hoek van gebouwen kijkt een dame in een heer.