Redactie AD
Titel: Storing

Iieve lezer, helaas, mijn brave computer heeft zojuist laten weten er mee op te houden… Met een luide boodschap sommeerde het apparaat waar ik mijn leven mee deel; de werkzaamheden te beeindigen. Dat zou gevaarlijk zijn. Ik ga op zoek naar hulp. Iedereen slaapt, is weg, niemand te vinden. Ik druk op alle knoppen, waardoor de chaois een aanvang neemt. N mijn hoofd jeukt de column die ik van plan was te maken ´ik wil er uit ´,goede raad is duur. \ik weet zeker, dat ik zeer binnenkort mij meld bij de club die oude knarren leert, met dit soort momenten om te gaan. \aar  op dit moment moet ik denken aan de tijd, dat ik voor het eerst een laptop ezat. \ik werd toen zo wanhopig, dat ik overwoog het ding over het balcon te smijten…

Ik wist op dat ogenblik nog niet, dat er nog een zesenzestigdelige televisieserie lag te wachten door mij te worden gemaakt ’Dan had ik mij ogenblikkelijk gemeld bij de bejaardenclub, die de oude mens leert met de nieuwe techniek om te gaan.  K zal in ieder geval een tipje van de sluier van de column, die in mijn hoofd kriebelt onthullen. \mijn fantasie werd op gang gebracht door een in memoriamadvertentie voor iemand, die al geruime tijd ons tranendal heeft verlaten. Alle geliefden

en vrienden herinnerden zich deze mens, door met grote letters in de advertentie te memoreren\;      DE LEUKSTE!

Dat vond ik zo allefliefst, dat ik het hier in deze noodxcolumn ook nog maar eens herhaal Wanneer je geliefden na je dood je nog herinneren als DE LEUKSTE    xdan heb je niet voor niets geleefd.