Redactie AD
Titel:Het jong vliegt uit.

“Kom je ook?”

Natuurlijk kom ik ook. Mijn jongste kleinzoon  die ik nog geboren heb zien worden, begint zijn volwassen leven in een eigen huis! Hij heeft na een poosje intens zoeken een leuk flatje gehuurd. Natuurlijk komen we dan! Ik hoor bij de laatste gasten. Vrienden en familie zijn welkom bij de inwijding van zijn grondig  opgeknapte flatje. “Jullie mogen blijven eten!”.

Ik hoor bij de laatste gasten, de hele dag heeft hij mensen ontvangen voor de vrolijke warming up van zijn huis.

Zijn vader en ik, z,n oma, zijn bevoorrecht! In de kelder van zijn ouderlijk huis vind hij een friteuse en de dichtstbijzijnde, na grondig onderzoek goedgekeurde snackbar voorziet in frites, kroketten, kaassouflees  en een enkele frikandel. We drinken thee en water, drank is niet aan de orde. Ik heb een cadeau bij me. Hij is aan de beurt om een stukje erfdeel te krijgen, de zilveren theepot, die  tijdens een vakantie in Bretagne met de hele familiei in een oud spullen winkeltje, gekocht voor mijn verjaardag. Ik ben al een tijd bezig alles, wat leuk is voor de kinderen en kleinkinderen weg te geven, zodat het in de familie blijft.

Ik kijk naar mijn jongste kleinzoon, die mij een keer na een noodzakelijke verhuizing, die mij tijdelijk in het huis, waar hij en zijn zusje met hun vader, mijn zoon, woonde, op een buitengewoon hartelijke hartverwarmende manier verwelkomde. Ik was toen nogal verdrietig en hij sleepte mij mee op een wandeling waarbij hij mij de hele buurt rondsjouwde  en mij alles wees, zodat ik mij maar vlug thuis zou voelen.

Ik heb in de periode dat ik bij ze woonde, nogal eens het ontbijtbuffet beheerd. Mijn kleinzoon was een groot liefhebber van wentelteefjes , ik geloof dat een deel van zijn voorspoedige groei is bevorderd door mijn wentelteefjes! Ik ben ook samen met hem naar Berlijn geweest, waar we alle highlights van die heerlijke stad stad samen hebben geproefd. Hij had gedurende de hele week zijn toenmalig lievelingsboek bij zich. “De grijze wolf, dat sleepte hij overal met zich mee.  Hij was in die jaren nog vrij klein van stuk. Ik had hem een mooi nieuw overhemd beloofd, maar in de mannenafdeling van het enorme Kaufhaus waren de hemden te groot. Dan maar naar de jongensafdeliing, waar we iets vonden wat naar zijn zin was.

Nu is hij groot gegroeid, een stevige gespierde ink, op weg  voor trainen bij karate voor zijn tweede dan.

En iets wat we samen delen, is onze hete liefde voor Ajax!