Column 13 oktober 2021


Redactie AD
Titel: Nirwana.

Direct naast de ingang van een van de mooie oudste begraafplaatsen van Amsterdam “De Nieuwe Ooster“ is een kleine koffieshop, “Tot Zover”, een prachtige naam voor deze plek waar bezoekers even kunnen bijkomen na een emotionele begrafenis of zich voorbereiden op de plechtigheid die nog gaat komen.

Annex deze intieme pleisterplaats is een beeldschoon museum, dat voortdurend nieuwe bijzondere tentoonstellingen inricht. Op het ogenblik exposeert hier  Sarah Grothus, met fascinerend werk dat ons ogenblikkelijk meesleept in haar schemerwereld. Ik geef me over aan haar kleurrijke  schilderingen, meestal op groot formaat.

Bij binnenvallend zonlicht wisselen de kleuren en brengen onverwachte contrasten van zacht roze tot diep bloedrood, waardoor je stemming mee

.vibreert….in die schemerige binnenwereld van Sarah Grothus.

Poezelige slapende vrouwen-  en meisjeshoofden zien er zo aanraakbaar uit, tot je ontdekt dat de wereld waarin ze verzaligd liggen te slapen ook bevolkt is door grinnikende doodhoofden, die de schattigheid van de slaapster toch een macaber tintje geven…

Ik stap nu binnen in een doodskist die aan de binnenkant uitbundig is gedecoreerd en ik denk aan de doodskist van de beroemde Franse actrice Sarah Bernhardt, die bij voorkeur  in haar eigen doodskist de nacht doorbracht….Ik heb die kist gezien tijdens een verblijf op het Bretonse eiland Belle Ile, waar haar verlaten vakantiehuis met klapperende luiken troosteloos stond te wachten op….tja, waarschijnlijk de sloper. Vergane glorie…Memento mori. Maar bij Sarah Grothus is haar schemerwereld toch ook een opmaat naar haar Nirwana…waar het best eens gezellig, vredig en vrolijk zou kunnen zijn.

Want behalve haar dromerigheid zit er in haar werk ook de grap! Ik werd er in iedere geval absoluut niet somber van

Wanneer u even wilt glimlachen, moet de bezoeker ook even een kijkje nemen in de vaste collectie van het Museum. Daar staat de vrolijke urn van een van onze grootste schrijvers van ons vaderlands  cabaretrepertoire: Guus Vleugel. In opdracht van zijn echtgenoot Ton Vorstenbosch maakte kunstenaar

Guusje Beverdam een schitterende porceleinen Roze Taart, waar Ton, zijn man, heel tevreden en blij mee was. De ironie in het werk kon hij erg waarderen. De kleur Roze, de gouden pikjes in de slagroom en de bananenkandelaars duiden op het homo zijn. De gouden leeuw met getrokken zwaard, staan voor de ironie en zijn aversie tegen het  Koningshuis in zijn werk.

Opdracht naar tevredenheid vervult!!!

Laatste nieuw van het Museum: Ikea heeft een zelfbouw kist ontworpen: !!!  de naam is DÖDLIK!!!