Redactie AD
Titel: Maidentrip.

De rollator stond al geruime tijd in een hoekje klaar voor gebruik. Het was duidelijk, ik moest er aan geloven. Nu ben ik buitengewoon goed in het negeren van dingen, die moeten gebeuren. Ik bedacht smoes op smoes om het gebruik van het ding uit te stellen. Ik keek geinteresseerd naar de mensen, die met zo,n ding zich vliegensvlug van a naar b bewogen, onderweg alle boodschappen die ze nodig hadde in hun netje gooiend…en een tempo dat ze hadden…

Op een dag had ik zo genoeg van mijn eigen laffe angst om de confrontatie met dit handige hulpmiddel aan te gaan, zodat ik besloot nu maar eens dapper het grote mensen verkeer te trotseren. Ik begaf mij met bibberende benen achter de rollator buiten de veilige poort van het hofje, waar ik leef, na een groot aantal oefenrondjes in de tuin, waar mijn medebewoonsters mij maar bleven aanmoedigen: “Je leven zal veranderen!”, riepen ze mij toe. En: “Je krijgt je vrijheid weer terug1 Je kunt dan weer gaan en staan waar je wilt!”
Vooruit dan maar!

Bovendien werd ik nu door honger gedreven. (nooit honger zeggen. Wij hebben geen honger! Wij hebben trek!)
De ijskast was leeg, ik moest voedsel zoeken. Ik liep nu voorzichtig met de brave rollator over een stoep met hobbels.. Daar was het eind van de gracht, nu moest ik de hobbel van de stoeprand nemen…Oef!
Er liep voor mij een heer met baard. Ik begon zachtjes te roepen: “Meneer! Meneer!’ De heer draaide zich om. “Zoudt u mij even naar de overkant willen helpen?” “Zeker mevrouw. Graag!” Om een lang verhaal kort te houden: Zeven rijpere heren met en zonder baard hielpen mij van stoep naar stoep, tot ik de stoep van de Japanse sushihut bereikte. De mevrouw van de zaak zette een stoeltje op haar stoep, zodat ik even kon uithijgen, haalde een glaasje water en ging de bestelling klaarmaken. Alles paste perfect in mijn boodschappen netje voorop de rollator en daar ging ik weer, nagezwaaid door de Japanse mevrouw. Nog drie oudere heren brachten mij tot aan de stoep van de Hof. Waar een sterke jonge meid mij met rollator en al de stoep op tilde, de deur opende en mij veilig in de Hoftuin afzette.

De sushi smaakte verrukkelijk. En dank zij de hulpvaardige oudere heren en de sterke jonge meid,
was voor mij de wereld weer opengebroken.