Column 4 augustus 2021


Redactie AD
Titel: watertoren.

“Tandenborstel, nachtpon, schoon ondergoed…je wordt om half twee opgehaald!” Dat zijn opdrachten die mij in een staat van opwinding brengen. Uitstapje…wanneer je leven zich in de krimpfase bevindt, is ieder uitstapje opwinding. “het is nog voor je verjaardag. En we vieren ook mijn verjaardag, dubbel feest!”

Om half twee scherp sta ik met mijn koffertje op de stoep waar mijn jongste kleinzoon mij in zijn gloednieuwe vierwieler oppikt. Onze familie is er een van “precies op tijd” opgevoed met werk dat altijd precies op tijd begint. ”Waar gaan we naar toe?”

“Dordrecht!” Ik verval nu in zwijgen. Wat voor feestje gaat dit worden? In Dordrecht? Ik lees de borden langs de weg: allemaal plaatsen waar ik vele malen ben geweest: in de theaters om te spelen en in de bibliotheken om lezingen te houden. En daar is Dordrecht! We rijden een beetje om de stad….O. wat staat daar nu? Uit het land rijst een enorme beetje barokke toren…een soort kasteel…spannend! Mijn kleinzoon zoekt zijn weg naar een groot parkeerterrein waar voor hem blijkbaar een plek is gereserveerd. Ik kijk omhoog, wat een joekel van een toren! “Hier is het oma!Aan zijn arm loop ik nu een waanzinnige tuin in, op weg naar de ingang van de sprookjestoren. De tuin is er zo een van bloeiende bloemen, struiken, fruitboompes en groenten, en verraadt een ongelofelijk goeie tuinman…Binnen wacht mijn kleindochter met haar gezelschap, ze viert haar feest samen met de mensen waar ze dagelijks mee werkt…en die hebben ook allemaal hun kinderen en mannen mee! Na de feest-corona-omhelzing op afstand brengt ze me naar mijn kamer, een absoluut origineel zonnig vertrek met prachtige bedden, die er uitzien als enorme witte wolken…Mijn kleinzoon vertrekt met zijn vriendin naar iets hoog in het gebouw en nu hoor ik, dat we hier slapen in Hotel Augustus dat bestaat uit de watertoren, die uit 1882 stamt en die ook beschikt over drijvende kamers, tuinkamers en nog twee heel bijzondere kamers: de Lantarenkamer boven in de toren met prachtig uitzicht en de Giardino Segreto (Geheime Tuinkamer).

Na alles grondig te hebben geinspecteerd sliep ik als een roos in die witte wolkenbedden, om de volgende ochtend een waanzinnig ontbijt te genieten, waarbij ook een aantal kleine kindjes aanzaten, die naast het smullen van al dat lekkere verse eten zich ook vermaakten met een kinder-polaroid-fototoestel, waarmee ze zichzelf en elkaar voortdurend kiekten en de resultaten royaal uitdeelden aan iedereen!