Redactie AD
Titel: feest.
Wat doe je met een grote…, nog steeds uitdijende familie wanneer je verjaardag in zicht komt? Je woont in een Hofje, comfortabel, maar op je kleine appartement ben je niet in staat je hele famillie uit te nodigen voor taart en zo….dus, Tom Poes! verzin een list! Hetgeen ik deed.
Ik vroeg een van mijn collega-Hofdames, Mme. NN, die bekend staat om haar groot kooktalent, of zij voor mijn uitdijend nageslacht, een lunch wilde bereiden? En ja…ze zei “ja!”
Haar “ja” maakte dat ik mijn eerste feest-lucht-sprong maakte, gevolgd door een jolige kuitenflikker. Haar “ja” betekende voor mij een zorgeloos feestje, waarbij een top-lunch iedereen gelukkig zou maken. De toezeggingen, dat ze allemaal zouden komen,maakte mijn vrolijk humeur heel standvastig. Weerberichten waren erg positief over opklaring na plensbuien, en stabiele zonneschijn gedurende de tijd dat wij die heerlijke lunch zouden nuttigen. Ik had bedacht dat wij, na de entreetaart met koffie, met de hele familie de Plantagewandeling zouden maken, ik zou ze dan aanwijzen op welke lekkende zolder en piepklein kamertje ze het levenslicht hadden gezien, in de jaren vijftig!
“Nee moes, dat doen we niet! Dat weten we nou wel! We gaan nu lekker eten en veel kletsen met elkaar. Zo vaak zien we elkaar ook niet, nu grijpen we onze kans,
Ik vond het best. En toen Mme.NN de koude zomersoep ronddeelde, verstomde ieder gesprek….zo lekker was die soep, die Vichysoisse heet!
De zon brak steeds vrolijker door, terwijl wij smakelijk smulden. En ik dacht aan mijn moedertje, die 89 jaar geleden mij op de Panweg in Zeist ter wereld bracht tijdens een hittegolf, onder het uiten van ijselijke kreten (vanwege de hittegolf stonden alle ramen open…!)Dit is mij later in mijn leven verteld, hoewel ik er bij was moest ik het doen met de verhalen van mijn moedertje!
Nadat alle heerlijkheden schoon op waren, begon de terugtocht. We knuffelden elkaar bescheiden, met inachtneming van afstand en geen handen schudden… En ik had ook al besloten, dat ik na deze coronaperiode, ik nooit meer iemand drie kussen zou geven. Waarvan de derde ook nog wel eens zogenaamd per ongeluk midden op je mond terecht kwam. Een vieze gewoonte,. Behalve wanneer je verliefd bent…..