Redactie AD
Titel: Meesterschilder.
Vroeg in de ochtend zet ik de tv aan…en wie zie ik daar rondscharrelen in een herhaling van een documentaire over de Koninklijke Stallen???
Het is Dicky Pouwels, onze Meesterschilder uit Ossenzijl , de man die mijn voormalige heerlijke Kalenbergse huis… het huis dat Heer Pouwels zowel van binnen als van buiten strak in de glanzende verf hield, op een manier die gasten en voorbijgangers deed kwijlen van hebberigheid…En in de documentaire liep daar heer Pouwels tussen de Gouden Koets en naar ik meen ook de Glazen Koets, met een gezelschap dat zich opwond over de vraag hoe het nu verder moest met die Gouden Koets, met dat vermaledijde paneel, waarop een aantal tamelijke blote slaven onze achttien jarige prinses Wilhelmina ter gelegenheid van haar kroningn in 1883 tot Koningin van Nederland eer betuigden.
“Ik heb mij voornameljk bezig gehouden met de Glazen Koets”, vertelt Heer Dicky mij. “Ik heb een gedegen opleiding gevolgd op verschillende vakscholen. Ik heb heel veel oude huizen van de Vereniging Hendrik de Keizer geschilderd. Dank zij die Stichting zijn er gelukkig heel veel mooie oude huizen bewaard gebleven, niet afgebroken. Vooral in Blokzijl staat gelukkig nog veel moois!” Heer Dicky vertelt nu hoe hij door Jannes van de Wal, rijtuigbouwer, in contact kwam met mijnheer Brouwers, wiens rijtuig hij restaureerde en rijkelijk met bladgoud versierde. Zo maakte hij ook kennis met de mensen, die in de Koninklijke Stallen werkten.
Enthousiast vertelt Heer Dicky over alle soorten rijtuigen, die hij heeft leren kennen en verzorgen. “Behalve de koetsen heb je kleine jachtwagentjes, en atelierwagentjes van waaruit men kon schilderen. Koningin Wilhelmina was een enthousiaste schilderes, zij had een wagentje, waar ze ook in kon slapen! Dan heb je nog de Landauers, de Berliners en niet te vergeten de sjezen”.
Ik droom weg bij Heer Dicky,s verhaal. Ik denk aan de ringrijderijen, waarbij de boer en zijn vrouw op de bok van de open sjees zitten en in volle vaart met grote precisie de stok proberen door de los bungelende ring te steken. “
Heer Dicky onderbreekt mijn droom en vertelt een verhaal uit zijn opleiding: “Ik was vijftien jaar en net begonnen als jongste leerling. “Jij mag de houten WC brillen lakken!”,
Die brillen waren vroeger van hout en die moesten worden gelakt. Een pokkenklus!”
Wie neemt dit speciale schilderwerk later van je over?
“Ik heb een zoon en twee dochters.Ik probeer voorzichtig mijn zoon te interesseren…”