Redactie AD
Titel: Vuurvlinder.

“Zevenduizend jaar geleden was hij al bekend!…de Grote Vuurvlinder! ”

Zo,n opmerking is voor mij genoeg, mijn altijd sluimerende nieuwsgierigheid wordt klaarwakker. Nu wil ik meer weten. Ik praat met Susan Oosterlaar, Weerribbenfotograaf: ´

“Ja, wat bezielt me eigenlijk om zoveel uren in het veld door te brengen? Mijn grootste motivatie is mijn nieuwsgierigheid naar dat vlindertje, dat heel eigenwijs alleen maar in Noordwest Overijssel en Zuidoost-Friesland voorkomt.”

Ze heeft een boek gemaakt met het “portret”van zo,n grote oranje-rode vuurvlinder prominent op de omslag. Susan vertelt hoe dit heerlijke boek tot stand kwam: “Ik verzorgde rondleidingen door de Weerribben, er was behoefte aan een folder, zodat de mensen het thuis nog eens konden herkauwen. Die folder groeide tot een boekje van 50 bladzijden, en nog later werden het honderd kantjes. En nu is hier deze pil van 272 bladzijden, die speciaal over de Grote Vuurvlinder gaan!

En over alle pogingen dit unieke vlindertje voor uitsterven te behoeden. In 2013 begon ik als vrijwilliger met het tellen en fotograferen van eitjes van de grote vuurvlinder, en dat doe ik nog steeds , maar nu in het kader van officiële onderzoeken in grote delen van de Weerribben om te kijken of de vlinder zich misschien over het gebied verspreidt.. Nederland heeft van Europa de opdracht om de Grote Vuurvlinder in stand te houden. Er is al veel energie en geld in verbeteringen gestoken, maar de toestand is nog allerminst rooskleurig. Met man en macht moeten we er tegenaan., Aan Susan Oosterlaan zal het niet liggen!

“De vlinder gebruikt naast veenbosrietland ook de overgangen van water naar rietland en van rietland (wintermaaitijd)naar hooiland(zomermaaitijd) om zijn voedsel te vinden en eitjes af te zetten. Deze grenssituaties zijn beslist noodzakelijk voor hun voortbestaan.”

Dat er elk jaar met zorg wordt afgewacht of de vlinder weer verschijnt, geeft wel aan hoe kwetsbaar men de situatie inschat . Er liggen vele plannen op tafel om het leefgebied robuust en geschikt te maken/en of te houden.

De hartstocht die Susan voelt voor de Grote Vuurvlinder, wiens bestaan in ons land alleen nog in de Noord-Westhoek van Overijssel en Friesland mogelijk is, doet mij denken aan het feit dat deze bijzondere vlinder al sinds 7000 jaar geleden heeft doorgeleefd…dan moet het toch een ijzersterk vlindertje zijn!