Redactie AD
Titel: TRADITIE

Mijn voortdurend groter wordende familie wordt nog steeds bij elkaar gehouden door de tradities die hun oorsprong vinden in die tradities die mijn grootouders, opa en oma van de Wall zaliger, ooit hebben ingesteld als de vrolijke stepstones, die je door de kolkende en steeds van richtingen veranderende stroom van het leven helpen.

Zo worden de familieleden, ook de nieuwgekomen en aangetrouwden op hun verjaardag gewekt door een luid gezongen “lang zullen ze leven” uitvoering. Enige manier om aan dit feestlawaai te ontkomen is de hoorn op de haak te gooien of op de digitale uitknop te drukken. Maar dat durft niemand……deze oude traditie leeft bij ons nog gezellig en vitaal voort.

Mijn nageslacht had mij als feestverrassing gedreigd met een optreden van de Chippendales, die mannen die tot het uiterste gaan door op het hoogtepunt van het feest hun onderbroek uit te trekken…

Met de Chippendale,s nog in mijn hoofd werd ik steeds zenuwachtiger, tot we dan eindelijk het teken kregen, dat we het feestterrein mochten betreden Mijn oudste kleinzoon en ik trokken ons terug in een koffieshop en dronken te veel koffie om het lange wachten tot we dat sein zouden krijgen te verlichten.
Aan de arm van mijn kleinzoon betrad ik met bonkend hart de feesttuin….

Daar stond mijn familie, kinderen en kleinkinderen en zelfs een piepklein achterkleinkind opgesteld om, na het weer uít volle borst zingen van “Lang enzovoort”, los te barsten in een prachtig optreden van zanger Raffy van Maren met de tot dansen en meezingen uitnodigende onvergetelijke nummers van Frank Sinatra!!!

Het was meer dan heerlijk, ze moeten mij wel goed kennen, dat ik van niets zo vrolijk wordt als van een potje swingen. En Raffi was de kers op mijn verjaardagstaart. Onvergetelijk!