Redactie AD
Titel : Bakboord.

In de jaren tachtig schreef ik een jeugdtelevisieserie voor de bandje van een groep halfwaspubers. Dit was de etnisch meest uiteenlopende verzameling jonkies bij elkaar: een jongen uit Curacao, een knul uit Suriname, een half Chinees meisje, een hollands meisje dat de rol van Candy Dulfer moest playbacken , want Candy was inmiddels beroemd geworden en speelde bij Prince. “De Band”, onze band, speelde de meest opwindende muziek van de jaren tachtig.

Ik bel Henk Bakboord, 58 jaar, indertijd de drummer van de band. De vriendschap hebben we altijd onderhouden, ik wil wel eens van hem horen ..wat hij van het hedendaags bovenkomend racisme vindt.

Henk vertelt en schrijft er ook over in het online blad van filmer Eddy Terstall “ Vrij Links”, “Op straat werd ik ook wel uitgescholden… Ik noemde de buurtbewoners tante Annie, ome Piet, tante Alie en oom Rinus, voelde mij thuis….Er waren ook buurten waar ik niet durfde te komen. Toch heb ik mijn leefomgeving altijd als harmonieus ervaren!”.
“Ik herinner me nog, je had vaak vreemde mevrouw….die riepen: o…wat een heerlijke bohaar!”.ehand in je krullen sten i die hun Dat haatte ik!!!

“Hoe stel jij je te weer tegen het racisme wat je ondervindt? “Dan vraag ik bij discriminerende vragen: : “Wat bedoelt U ?”

Als ik bijvoorbeeld hoor; ‘Surinamers zijn lui!”, dan vraag ik: “Wat bedoelt U? Kunt U dat toelichten?”Of: “Kunt u dat bewijzen?” Mijn wapen tegen racisme is de manier van er mee omgaan. Ik stel vragen.”

“Na die eerste sobere jaren verhuisden wij naar de Hillegaardstraat .Mijn ouders werkten allebei. Mijn moeder was marketing analyst.
Het enige echte wapen tegen racisme is onderwijs. Het enige middel is opvoeding, educatie. Ik leerde van mijn ouders: “Wees niet bang., wees op je hoede. En nooit boos worden. Stel vragen!”.

Ik ging eerst naar de Mulo, later naar het Amsterdams Lyceum. Uiteindelijk heb ik VWO gedaan. En ik heb ook dertEien jaaddr op de tram gestaan. Later heb ik mijn eigen dansschool gehad.

Ik was specialist in Breakdance. Voor de basisscholieren deed ik free dance en hiphop. Tegenwoordig geef ik dansles aan ouderen, latin en salsa. En ik maak ook choreografiën.

Wat het racisme betreft: Mijn boodschap is;. Je kunt van elkaar verschillen, en toch gemeenschappelijke raakvlakken en doelen hebben. Dat is wel zo nodig in dit gepolariseerde debat!”