Redactie AD
Titel: nachtradio.

Ik schrik wakker, schud mijn hoofd als een poes die tijdens een diep dutje van de bank wordt gejaagd….door de baas, .die ook een dutje wil doen. Even weet ik niet waar ik ben…de leeslamp naast mijn bed brandt, de gordijnen zijn open…buiten is het donker. Ik zet de radio aan. Ik luister… het gaat over “stellen…

Vannacht gaat het over duo,s, stellen, Laurel en Hardy, Gert en Hermien, ja…Gert en Hermien”, is het eerste stel dat wordt genoemd. Zij zongen, samen. Maar ook wel apart.O.K. Volgende stel: Adam en Eva. Heel goed. Maar zingen deden ze niet, tenminste in de bijbel niet.

De spreker is goed op de hoogte, hij wordt door niemand in de rede gevallen of onderbroken. Het duurt en duurt…ik denk dat de presentator een plasje is gaan doen, intuitief wetend dat deze spreker nog wel even het programma in zijn eentje verder draagt. Wij worden intussen zeer grondig bij gepraat over de betekenis van zowel Adam als Eva… Eva nam een hapje van een heerlijke appel. Ze liet Adam ook proeven….dat liep heel slecht af.

Ik lig slaperig na te denken welk stel ik nou eens zou noemen…Aha! De presentator is weer terug. De bijbelkenner wordt vriendelijk en beleefd bedankt voor zijn inzichtgevende bijdrage aan het programmad…er schiet ineens een creatieve ingeving door mijn slaperig hoofd…ik weet ook een stel!

Ik draai het nummer van de nachtradio en wordt vrijwel direct te woord gestaan. Het is iemand die mij zeker kent…want “Hallo! Marjan!” klinkt zo vertrouwd!”.

“Zegt u het maar!”, zegt de presentator. “Wie heeft u in gedachten?”

“Jut en Jul!”

Er valt aan de andere kant een stilte. Dan “jut en Jul”, herhaalt de presenttor. “Ja…dat kan!”

Ik had net bedacht wat ik allemaal over Jut zowel als Jul wilde vertellen, maar my finest moment was al weer voorbij. Ik zocht nog even bij wikedia, mijn vriend in moeilijke tijden, ik las: “Jut en Jul, een sullig stelletje”

Wat sneu nou! Ik weet zeker dat ik op de nachtradio daar een kwartier, zo niet langer, uitvoerig over had kunnen vertellen…