Column 18 december 2019


Redactie AD
Titel: Opoeh.

Bij binnenkomst is de grote Annakerk in Amstelveen veranderd in een feestelijk verlichte ruimte vol mensen, waarvan er zeker 20 hun hond hebben meegenomen. Sophie, de oprichtster van Opoeh: “Twintig hondjes is de limiet, meer honden…dan wordt het een té groot blafconcert.”

Ik zie meteen, dat de harige hond hier de boventoon voert. Ik scan met mijn ogen of er tussen al deze harige lievelingen mijn favoriete hondje rondhuppelt en… ja! Daar is een hondenmoeder met op haar arm een verrukkelijk donkerbruin gladharig teckelteefje, dat luistert naar de naam Billy !

Ik krijg een kerstbroodje, kopje thee en een zakje hondenkoekjes uitgereikt terwijl een pluishond mijn op de grond staande tas intens snuffelend onderzoekt op nog meer lekkers…Twee vrolijke zangeressen nodigen de aanwezigen uit tot samenzang, waarbij de hondenkudde af en toe zorgt voor een vrolijk blafconcert! Ik ben uitgenodigd iets te vertellen over mijn lange, vaak met honden gedeeld leven: “mijn eerste teckel Brammetje had heel korte pootjes. Wanneer de poezen door het kattenluik de tuin introkken voor een plas, wilde Brammetje mee. Maar door zijn korte pootjes bleef hij halverwege steken, mede door een enorme erectie. Gelukkig had onze tweede teckel hogere pootjes, waarmee hij het kattenluik gladjes kon passeren!”

Sophie vertelt: Bij “Stichting Opoeh – Opa,s en Oma,s passen op een huisdier” hebben zich ruim 4500 senioren aangemeld om oppas te zijn voor een hondje uit de buurt. Ruim 3200 matches zijn er gemaakt tussen senioren en baasjes. Senioren worden OOPOEH omdat ze graag van een hond willen genieten. Ze gaan 71% meer bewegen door de wandelingen, 72% doet meer sociale contacten op met buurtbewoners en 82 % zit lekkerder in z,n vel door een oppashond.

Het OOPOEH team bestaat uit 4 parttime betaalde krachten en tientallen vrijwilligers die elke dag met veel plezier senioren aan een oppashondje koppelen. Maar ook organiseren we uitjes, zoals het kerstfeestje van vandaag, waar de OOPOEH,s en oppashonden elkaar ook kunnen leren kennen. ”

Ik krijg nu een formulier uitgereikt met een aantal ´hondenvragen´ voor de Kerstquizz. Mijn kennis reikt niet verder dan de zwerfhonden, waarvan ik er ook met veel plezier een aantal heb verzorgd tot hun laatste uur .Nu ja, een poedel of een herdershond kan ik nog wel herkennen….en de teckel natuurlijk!

Sophie vertelt mij, dat OOPOEH in het begin ook voor poezen wilde bemiddelen. Maar poezen willen niet bemiddeld worden, die willen één vaste warme schoot, één baasje. één kattenbak, en één kattenluikjé! Sinds die ervaring heeft Opoeh zich met veel succes op de oppashond gericht.
Ik wens alle lezers een heerlijk kerstfeest,met of zonder hond aan de voet of poes op schoot!