Redactie AD
Titel: Le script.

Ik heb een vreemde gewoonte. Zodra er een uitstapje naar een film is, of een opwindend televisieavondje in het vooruitzicht dat mij een heerlijke avond beloofd, en als het dan eenmaal zover is en ik in de fluwelen armen van de stoel in de bioscoop zak, of mij comfortabel in de kussens op bank of bed heb genesteld, val ik in slaap. Minstens tien minuten ben ik van de wereld, tot een kind, kleinkind of andere aanwezige mij aanstoot en sist: ”Oma! Marjan! Het is begonnen!”.Geheel verfrist word ik wakker , het begin is al voorbij, maar ik stort mij dan lekker uitgerust in het kijkgenot.
Zo ook afgelopen Zondag, waarop regisseur Ivo van Hove, binnenkort onze nationale “Broadway Baby” met de door hem in New York geregisseerde voorstelling van Leonard Bernstein,s musical “Westside Story” de laatste Zomergast zou zijn en ik mij handenwrijvend had geinstalleerd in de kussens en me verheugd op zijn openbaringen.
Ook nu versliep ik het eerste stuk van deze hoogste bijzondere uitzending. Maar ondanks dat ik het begin had gemist, kwam ik niets te kort. En toen hij uitgebreid vertelde hoe hij werkte met zijn acteurs en ze bewust maakte van hun speelruimte, moest ik denken aan het verhaal van de beroepworstelaar Lino Ventura, die een van de grootste en meest geliefde Franse acteurs werd, maar die er niet van hield met ontbloot lichaam op het doek te verschijnen. Ja, zelfs de film waarin hij Brigitte Bardot moest kussen, bracht hem in een moreel dilemma: “ Wat moeten mijn vrouw en mijn kinderen wel van mij denken, wanneer ik met Brigitte Bardot sta te zoenen!”
Die eerste film waarvoor hij was gecontracteerd, “Touchez pas au Grisbi”, waarin ook Jeanne Moreau meespeelde, was zijn tegenspeler Jean Gabin , in die jaren een van Frankrijk,s grootste acteurs. Op de eerste repetitiedag ging Ventura naar hem toe: “Mijnheer Gabin, wilt u mij vertellen waarop ik bij het spelen moet letten?”
Gabin keek hem aan. “Er zijn drie dingen die bij het spelen het aller aller belangrijkst zijn. Dat is “le script, le script et le script!” (de tekst, de tekst en de tekst!) Lino Ventura deed dat en zo werd ook hij een van de allergrootste en zeer geliefde Franse acteurs. Bovendien werden Jean Gabin en hij dikke vrienden.
Lino Ventura. De man die nog jarenlang in een lijstje boven mijn bed heeft gehangen…