Redactie AD
Titel: Liefde.

Ach, de leeftijd was al zo hoog gestegen dat een gedachte aan een nieuwe sprankelende, vrolijke relatie al lang geleden was gedoofd. We leefden geduldig en meestel opgeruimd verder, plukten de dag zoals het weer, en waren meestal tevreden. En toe belde Geertje, mijn oude dierbare vrienden van jaren, uit Limburg. Wij hebben altijd contact gehouden, bellen van tijd tot tijd uren met elkaar om ons leven door te nemen en op te hangen met de belofte, dat Limburg wel ver was, maar dat we de tocht naar Heerlen toch maar eens moesten ondernemen…!
Maar nu was het Zondagochtend half acht, niet een tijd om eens flink bij te praten. ER was opwinding in Geertjes,s stem: “Marjan! Wat mij is overkomen….!”
Ik wist wat Geertje tot nu toe in haar leven was overkomen. Twee keer weduwe geworden van mannen, waar ze zielsveel van hield. Een nare operatie achter de rug, gelukkig met positief resultaat. Daarna, de zeventig jaar ruim gepasseerd, het leven met ijzeren zelfdiscipline weer opgepakt. Zestien kilo afgevallen, al het vet gesmolten door het eten van hoog katabool, laag calorisch eten voornamelijk bestaand uit takken, bladeren en knollen afgewisseld met een vis of een hard ei, niet meer twee keer opscheppen of de pan met een vinger uitlikken…, yogales genomen, op ballroomdansen gegaan(een nieuwe rage bij de oudere mens!!)en er nu weer een beetje uitzien als de foto uit haar jeugd….nou ja, wel met rimpels!
“Vertel”, riep ik, nu toch nieuwsgierig geworden.
´”Hij is zeventachtig. En heel lang! En hij is weduwnaar. En hij heeft een Vollenhoofse Bol”!
Een Vollenhoofse Bol…? Wat mag dat in Godsnaam zijn?
“Geertje! Een Vollenhoofse Bol? Is die man een warme bakker?”
Ik hoorde Geertje hinniken van het lachen: “Lieve schat! Een Vollenhoofse bol is een platbodem. Waarmee je op zee kunt varen. Hij is een zeeman. En ik sta aan het roer. Ik ben al drie keer in Muiden geweest! En vier keer in Medemblik!”
Ik viel stil. “O Marjan”, riep Geertje. “Ik ben zo gelukkig! Weet je nog, een paar jaar geleden? Hoe ik met een strooien hoed vol nepbloemen op de grasmaaier in de tuin rondreed, in de hoop dat er nog eens een leuke man langs zou fietsen?” Ik wist het. We hadden wat afgelachen. Er waren uitsluitend oudere echtparen langsgekomen. Op de fiets…!
Geertje liet nu haar opgewonden vrolijke stem, dalen. “En weet je Marjan? Het allerheerlijkste is het is om weer eens een paar warme mannenhanden te voelen die je vasthouden!´