Redactie AD
Titel: laaggeletterden.

Groene zeep;. De groene zeep is op. Ik zweer bij klassieke groene zeep. Niets maakt schoner, niets ruikt lekkerder, niets maakt gelukkiger dan een huis dat is gesopt met de enige echte groene zeep! Nooit naar een kapperswinkel ruikende chemische gekleurde watertjes in roze gekleurde flessen…nee! .. Gewoon lekker schuimend sop van groene zeep.
” Vier flessen”, schrijf ik voor de zekerheid op het boodschappenbriefje. Er moet altijd voorraad zijn, nooit misgrijpen naar de groene zeep. Met de boodschappenkar in de lokale super speur ik licht gebukt langs de rekken met schoonmaakspullen naar mijn gele lievelingsfles. Hier!
Ik pak de fles, nee het is namaak!. En wat staat er op?
“Gwoon!”. Ja lezer, u ziet het goed er staat “gwoon”. En hier is nog een fles, met dikke bleek. Ook hier “gwoon”! Wat krijgen we nou? Debilisering van het volk? Of het al niet erg genoeg is, dat er inmiddels anderhalf miljoen vaderlanders onze taal nog niet onder de knie hebben? Gaan ze onze heerlijke heldere rijke moedertaal nu ook al fonetisch op onze groene zeep drukken?En ziehier, ook op onze flessen dikke bleek? En op de WC-eend! Die is ook al “gwoon”! Wat is er in ,s hemelsnaam in de jongens van de reclamefadeling van de schoonmaakspullenfabriek gevaren? Er zit ook nog een discriminerend kantje aan, mikkend op zogenaamde “gewone” mensen die zo onnozel zouden zijn de taal te mishandelen.
Of is dit een nieuwe methode onze taal dichter bij de mensen te brengen? Lekker “gwoon!” Als je gewoon doet, doe je al gek genoeg! Dus “gwoon!”. Ik denk aan mijn grootvader zaliger, een echte taalpurist. Een parapluie was voor hem een regenscherm, een portemonnaie een geldbuidel! Maar deze vreselijke manier om onze taal zogenaamd dichter bij de mensen te brengen, zou hij tierend van woede hebben afgekeurd! En nu het goede nieuws: er komt geld vrij voor het onderwijs aan laaggeletterden! Achtenzeventig lessen in onze taal aan mensen die heel vaak gretig klaar zaten om de nieuwe taal onder de knie te krijgen mocht ik tot enkele jaren geleden les geven. Toen was het geld op. De laatste les werd gesponsord door o.a. de Rotary!
En hoera! Aanstaande Zaterdag mag ik in de Bibliotheek in Deventer weer een groep mensen opgewonden maken over het genot dat lezen en schrijven de mens kan geven! Want zoals die mevrouw mij ooit eens vertelde: “WEet je mevrouw Berk? Vroeger maakte ik schoon bij mensen zoals jij. Maar nu ik kan lezen, heb ik zelf geen tijd meer om bij mij thuis nog stof af te nemen!”