Redactie AD
Titel: Knuffelen.

Sinds 5 December zit er een beest in mijn bed. Een pluizig, in vrolijke kleuren uitgevoerd dier, met de zachtgroene staart van een pauw en de sexy blik van een slaperige pinguin. De kleindochter die zich onderscheidt in het bedenken van spelletjes, uit te voeren door onze inmiddels uit twintig personen bestaande familie, die gedreven door ons familie-gen dat verantwoordelijk is voor het gezamenlijk samenkomen op feesten als sinterklaas, Pasen, verjaardagen, en eventuele huwelijken, die kleindochter dus had bedacht dat iedereen één kadootje, niet duurder dan 15 euro mét gedicht moest produceren. En daarnaast…let op, nu komt het…!…een kadootje voor oma Moes (dat ben ik) plus gedicht moest regelen. Zodat ik bedolven zou worden onder pakjes met verzen, die ik ook ter plekke hardop moest voorlezen
Ik werd totaal verrast door een berg pakjes met de meest merkwaardige presenten, begeleid door hoogst moderne verzen, die ik ook allemaal hardop moest voorlezen. Zo ontving ik een pikante onderbroek voor oude dames, veertig kaarsen, een flesje geur met stokjes om de kwalijke lucht uit mijn woning te verdrijven, een agenda voor jonge meisjes met de titel GIRLPOWER op de omslag, en een bon voor tien levende kippen bestemd voor een vrouw uit een ontwikkelingsland, waar zij een bescheiden handel mee kan opzetten waardoor ze onafhankelijk wordt! En dan kreeg ik ook die pluizige vogel, die tot knuffelen uitnodigt! Hé ja, knuffelen….
Maar toen viel er ook een folder in de bus van de Stichting OOPOEH, waar je een levende hond kunt lenen. Toen ik die folder las werd bij mij heftige begeerte wakker. Na een lang leven te hebben gedeeld met vele poezen en driemaal jaren door heerlijke tekkels te zijn voortgetrokken, komt er een intense wens uit mijn ziel bovendrijven: Een Tekkel! Een hondje als gezelschap. Helaas zal die wens voor mij onvervuld blijven, ik kan het geen Tekkel aandoen mijn zeemansleven te moeten delen. Maar bij OOPOEH is het ook mogelijk op tijdelijke basis een hondje te mogen verzorgen. Vroeger leenden ze bij OOPOEH ook poezen uit, maar dat werd geen succes. Poezen zijn té zelfstandig, die willen niet voor twee, drie of vijf weken logeren. Maar honden! Die zijn dol op afwisseling! En de meeste honden zijn ook dol op knuffelen!
De gedachte aan een echt levend wezen, een hond dus, met wie je gesprekken kunt voeren, die je kunt aaien en knuffelen, die zorgt voor de broodnodige beweging wanneer je met hem een aantal keren per dag een straatje omloopt. En met honden kan je ook zingen. Ja, sommige hondjes vinden dansen zelfs geweldig leuk! En wanneer je daar bekaf van word,,,,het is op tijdelijke basis!