Redactie AD
Titel: sissen.

Het vermoeden was er al. Geritsel in de papierbak, in de doodse stilte van de nacht vielen er dingen om…Tot de harde waarheid tot mij doordrong. Bij een nachtelijk slokje water aan de gootsteen dook hij (of zij?achter de broodrooster op, hupte op het aanrecht en viel naar beneden om onder de ijskast te verdwijnen. Ik slaakte een klassieke damesgil en trok me bibberig terug in mijn bed.
Wat te doen? De volgende dag meldde ik het verschijnen van de muis of rat, want het dier was groot, bruin, en had een lange staart. De muizenverdelgers verschenen, trokken de ijskast naar voren, trokken een plintje los, waarachter de bekende keutels zichtbaar werden. De verdelgers droegen een modieus jasje, de naam van de firma op de rug. Ik herinner mij uit een grijs verleden, dat deze club op hun voertuig ten overvloede niet alleen hun naam vermeldden, maar ook de toevoeging : “discretie verzekerd”. Wij bewoonden in die tijd een oud bovenhuis met houten vloeren, waaruit bij warm weer een enorme vlooienplaag opsteeg. Bezoekers (er werd bij ons nogal veel muzikaal gerepeteerd) reikten wij een groot glas water aan met de boodschap de broekspijpen op te stropen, zodat het opspringende ongedierte direct kon worden gevangen en verzopen.
Maar ik dwaal af. Door met de muis.
Na deze verdelgingsactie trok het dier zich een dag bescheiden terug, tot het mij weer de stuipen op het lijf joeg, door een homerun over de keukenvloer. Maar de verdelgers hadden weekend, ik moest dit gedogen. De volgende dag, na een verschijning van het dier in een afvalzakje aan de keukenmuur. belde ik de verdelgers nu rechtstreeks. “We zijn gesloten, het is weekend “, was de boodschap.
“Maar wat kan ik zelf doen?”, riep ik wanhopig.
“U moet sissen. Als een slang. Daar schrikken ze van. Zegt mijn moeder.”
Zodat ik het weekend sissend in ging. Na ieder luid sis-moment stopte ik even en hief het hoofd. Hoorde ik ritselen of zat mijn knaagdier geschrokken in een hoekje? Mijn innerlijk bibberen door de atavistische angst voor muizen kalmeerde. Nadat ik met hoop vervuld,maar voor alle zekerheid toch wel zacht sissend weer eens aan mijn aanrecht een boterhammetje smeerde, schrok ik me toch het lazarus toen het dier zich langs de keukenmuur liet zakken om zich met een plof in het afvalzakje te laten vallen. Ook nu zocht hij na een vlucht uit dat afvalzakje en een race over de keukenvloer dekking onder de ijskast….
Ik bracht mijn weekend onrustig slapend en voortdurend sissend door. Vanochtend was daar de verdelger, die het plintje weer lostrok en mij liet zien dat mijn muis flink had gesmuld uit maar liefst tien bakjes met slaapmiddel, hetgeen tot zijn rustige eeuwige slaap zou gaan leiden. .”t kan wel een weekje duren!”
Ik heb mij teruggetrokken achter mijn laptop, alert de oren gespitst op ritselen, voortdurend een felle sis tussen de tanden operationeel om de muis tot opstappen te bewegen. Totdat alle muizen zijn opgehoepel d, zult u mij sissend tegenkomen.