Column 6 juni 2018


Redactie AD
Titel: Genot.

Ik ga er eens voor zitten. Voor de televisie om eens te zien wat ons bezighoudt. Het “mysterie van de melkrobots”, klinkt aantrekkelijk maar tegen het eind van de documentaire over een boer, wier investering in robots die de koeien moeten melken, zo treurig verloopt, zijn mijn ogen meer dan vochtig. Het zijn allemaal van die krachtige mensen, vader, zoons, moeder; allemaal sterke karakters die niet van plan zijn zich zo maar te laten onderschoffelen. En een breiende grootmoeder, die omineuze voorspellingen zo,n beetje in de lucht werpt… De familie gooit er qua investering ook nog een helderziende tegen aan, die vroeger al eens heeft gezorgd dat het goed ging met de hoeveelheid melk, maar het effect van zijn inspanningen was na drie weken ook al weer voorbij.
Ik nam even een time-out om te bekomen van dit gevecht tegen de bierkaai van de melkrobots, hoorde en passant iemand nog argeloos roepen “geniet ervan”, een aanmoediging die langzamerhand ons volk heeft omarmd. Er is geen mens meer, die deze kreet niet minstens drie keer per dag in zijn conversatie met de ander laat klinken!
“Waar moet ik dan van genieten?” Over een reactie op deze voortdurend gestelde vraag is nog niet nagedacht. Je krijgt ook nooit antwoord. Een guitige vriend riep: “Dat mag je zelf bedenken!”
Ik kijk naar het volgende probleem. Het gaat nu over de mannen, die kanker kregen van het gebruik van verf waarvan achteraf blijkt dat men wist hoe schadelijk die voor de gezondheid is. Er zijn slachtoffers gevallen, die kunnen het niet navertellen, maar de twee mannen die ziek zijn en nog leven, vertellen ook weer een smartelijk verhaal. Er wordt nu onsmakelijk gesteggeld over de schadeloosstelling. Ook oud vliegtuigspuiter Theo Evens is verdrietig toen hij de bedragen hoorde waarmee Defensie de slachtoffers wil compenseren. Ook de nabestaanden komen er bekaaid af. En dat terwijl er in 1973 al bekend was, dat Chroom-6 gevaar voor de gezondheid opleverde.Na al dit leed speur ik wat vanavond nu nog meer te genieten valt.
“Een nacht met mijn ex?” Kan een nacht samen de schade helpen herstellen? Ik moet er niet aan denken! Zelfs als er iemand zou roepen “geniet ervan”, zou ik vriendelijk en beleefd hartelijk bedanken voor iets, wat mij voorkomt als het geluid van een repeterend geweer…
“Rivieren keren nooit terug ‘, noemt schrijfster Joke Hermsen haar laatste heerlijke roman. En gelijk heeft ze. Er belt nu een kind met een voorstel voor “morgen gezamenlijk eten van raapstelenstamppot”.
“Goed! Gezellig! Komen jullie dan bij mij. Maar nu ga ik eerst slapen. Ik ben bekaf van het leed van de wereld!”
“Slaap lekker moes! Geniet van je warme bedje!”