Redactie AD
Titel: Mosterd.

Na de maaltijd?
Toch wil ik nog een poging wagen mijn letterlijke steentje bij te dragen aan het voorkomen van de plaatsing van het Holocaustnamenmonument aan de Weesperstraat in Amsterdam. Ik was te laat om de petitie te tekenen, die was al gesloten. Ik had flink de pest in, want voelde me betrokken bij het protest tegen de plaatsing van het Holocaustnamenmonument op de groenstrook langs de Weesperstraat, een parkje waarop ook ik vanaf mijn werkplek in het Occohofje uitkijk! 25 gezonde volwassen bomen moeten worden gekapt voor een kolossaal monument, een doolhof van hoge wanden met daarop reflecterende schermen van roestvrij staal. De totale hoogte is 8.25 meter. Het Namenmoument is een initiatief van het Auschwitz comité en wordt niet breed gedragen door de Joodse gemeenschap. Het monument wordt om veiligheidsredenen afgesloten met hekken, heggen en muren. Het grootste gedeelte van een etmaal is het gehele monument afgesloten van de openbare ruimte. Ook is het ontwerp in strijd met de richtlijnen van het UNESCO Werelderfgoed en van het gemeentelijk beschermd stadsgezicht.
Ik voel me zeer betrokken bij dit monument. Tussen 1942 en 1943 was dit stuk stad door de Duitse bezetters afgesloten en ingericht als een tijdelijk getto voor de Joodse bevolking, die door de bezetters binnen dit getto waren verzameld en opgesloten in afwachting van hun deportatie. Ook onze Amersfoortse buurman, een oude Poolse pianoleraar met vrouw en dochter . Zij wilden niet onderduiken, zij waren vóór 1940 al gevlucht uit Polen en voelden zich te oud hiervoor. Mijn moeder en ik, 10 jaar oud, reisden naar Amsterdam om afscheid van onze vrienden te nemen. Wij troffen hen, na een controle van onze identiteitsbewijzen bij een slagboom, op het Rapenburg in een kleine kamer, waar zij verdrietig en kleumend zich afvroegen of wij elkaar ooit nog terug zouden zien Een jaar later ontvingen wij via het Rode Kruis, hun doodsbericht…
Zo,n Holocaustnamenmonument zou de 105.000 namen bevatten van de vermoorde Joodse landgenoten. Daar is niemand tegen. Het is een breed gedragen verlangen. Maar liever niet op uitgerekend deze plek in de stad, een buurt met veel pijnplekken, die zich waardig heeft hersteld en weer opgebouwd, zonder herdenken te schuwen. Zie het beeld van de Dokwerker, de Hollandse Schouwburg, etc.
Professor dr.Tom Schulpen pleit voor een andere plek voor het monument: op de Joodse Begraafplaats Zeeburg in het Flevopark, makkelijk bereikbaar, waar ruimte genoeg is. Hier hoeft men geen bomen te kappen.
Terwijl ik dit stukje schrijf, wordt ik gebeld..”Het comité “Voor een groen Weesperpleinplantsoen’ en verschillende particulieren hebben het initiatief genomen bezwaar tegen de verleende vergunningen. te maken. Dit betekent dat een advocaat in hun opdracht een bezwaarschrift zal opstellen. Belanghebbenden kunnen bezwaar maken. Ik hoop van harte, dat men in staat is met respect voor elkaar tot een besluit te komen het monument een plek te bezorgen, waarmee iedereen vrede heeft. Dan kan ik ook een steen kopen waarop ik de namen van de vermoorde mijnheer en mevrouw Sielenziger kan schrijven, opdat ze niet vergeten worden.