Redactie AD
Titel: Amour.
Mijn hart huppelt, wanneer ik zie dat de beurskoersen stijgen iets wat te maken heeft met de Franse presidentskandidaat Emmanuel Macron. Zijn liefdesleven is spectaculair en doet denken aan een roman van Colette, de schrijfster die prachtige verhalen schreef over de liefde tussen jonge mannen en veel oudere vrouwen. De liefde was haar specialiteit, in al haar verschijningen
Emmanuel Macron was 15 jaar toen hij tijdens de repetities voor een schoolvoorstelling op de middelbare school in Amiens Brigitte Trogneux leerde kennen. Zij was de lerares Frans van Emmanuel. Het vonkt tussen de twee en Brigitte vertelt in een interview aan de Paris Match, dat Emmanuel op zijn zeventiende tegen haar zei: “Wat je ook doet, ik ga met je trouwen!”Maar Brigitte bleef realistisch, ondanks dat ze in dat zelfde interview zegt: “Ik voelde dat hij de man van mijn leven was, maar het kon niet!”
En nu, 24 jaar later, zijn ze nog steeds bij elkaar en al ruim tien jaar getrouwd. Emmanuel geneert zich niet voor hun relatie en neemt Brigitte overal mee naar toe. Ik zie een foto van het paar, stralend en vrolijk hand in hand struinend door een bloeiende wei! En dan denk ik aan Colette, de Franse schrijfster, die mij van af de jaren vijftig heeft geinspireerd. Haar portret hangt nog steeds tegenover mijn bed. Zij beschreef de liefde tussen jonge mannen, zeg maar pubers met rijpe, zeg maar oude vrouwen, die bitterzoete ervaringen deelden, voortkomend uit eigen ervaring!
“Cherie”, en “De dood van Cherie” zijn daar magnifieke voorbeelden van. Colette trouwde rond haar vijftigste jaar met de dertig jaar jongere schrijver Maurice Goudeket, die daarover een prachtig boek schreef: “Leven met Cólette”. Een heet van de naald verslag over een bijzondere liefdesrelatie vol acceptatie en respect voor de ander. En vooral ook over zijn vurige liefde voor de vrouw die ook qua leeftijd zijn moeder had kunnen zijn…!
Ik vroeg mij al af, wanneer er zich weer eens een revival van het werk van deze schrijfster in ons letterenland zou aandienen. En zeker nu er zich zo,n ongewone liefdesrelatie onder onze neus en ook nog in de politiek voordoet, die mij sterk aan de vrijmoedige geschriften van Colette doet denken. Mijn gebed is verhoord:. In de serie Prive-domein verscheen recent een verzameling met nog niet eerder in ons land gepubliceerde stukken, een zelfportret in verhalen, onder de titel “De Eerste Keer Dat Ik Mijn Hoed verloor”.
En lieve lezer, wat zou het niet geweldig mooi zijn wanneer deze bijzondere liefdesrelatie tussen een oudere vrouw en een zeer jonge man inspirerend zou werken en school zou maken..Bovendien zou er voor een groot aantal vrouwen uit het mondiale vrouwenoverschot boven de vijftig nog een aantrekkelijke toekomst te genereren zijn… .Misschien eerst toch maar eens de inzicht verschaffende verhalen van Colette lezen…En dan is het misschien ook nog een leuk idee voor een jaartje Boer zoekt Oudere Vrouw?