Redactie AD
Titel: Verboden vruchten.
Nadat wij op een breed front een week lang mochten genieten van de Verboden Vruchten van vooral Bekende Nederlanders, die hun literaire fruitmandjes vulden met de meest uiteenlopende exotica, waarvan voor mij het verhaal dat Georgina Verbaan aan tafel in de Wereld Draait Door voorlas over de vrouw die de hemel op aarde bereikte door bovenop iets draaiends van een wasmachine plaats te nemen, de erotische top van dat moment betekende. Ook het erotisch ABC van Ewoud Sanders, “Pruimen op Sap” met grappige slimme tekeningen van Olivia Ettema is een verrukking van (lach)lust.
Een boek van een andere orde is “Apen in een pak” van Paul Woerlee dat groot inzicht verschaft in de wereld van homosexuele mannen. Het boek beslaat de periode van de hele vorige eeuw en laat zien hoe er letterlijk werd gejaagd op mensen met een voorkeur voor het eigen geslacht. Het is mensonterend om te lezen over de jarenlange criminalisering en minachting van homosexuelen. Ze werden vaak gedwongen tot een dubbelleven, sloten huwelijken om hun geaardheid te verbergen, wat vaak tot dramatische emotionele verwikkelingen binnen families leidden, konden zich nooit openlijk met hun partner vertonen. Wanneer er ergens een bijeenkomst van gelijkgestemden was, moesten ze omzichtig om de beurt arriveren, achterom kijkend of ze niet werden gevolgd. Ze werden ook opgepakt, wanneer ze samen werden betrapt.
IN mijn eigen familie van moeders kant hadden wij ook zo,n voorbeeld. Mijn overgrootvader had drie zoons en een dochter, mijn grootmoeder. De drie zoons voetbalden aan het eind van de negentiende en begin van de twintigste eeuw in Rotterdam bij Sparta, de eerste voetbalclub in ons land. Dat was de “place to be” voor hippe jonge mannen. Mijn overgrootvader vond op een dag een uitgeknipt fotootje van een paar jongensogen op de kamer van een van zijn drie zoons. En wat deed opa? Hij zette hem op de boot naar Amerika! Weg moest hij, weg van de familie, een homosexuele zoon, dat was aan de wereld niet uit te leggen, een schande die niet te verdragen viel!
Ik heb die oudoom later nog leren kennen, hij kwam wel bij zijn nichtje, mijn moeder thuis. Een mooie oude man met spierwit haar. Hij bracht zijn vriend mee, een heel grote man. En nog veel later, ik had al drie kinderen, mijn omaatje logeerde bij mij, is oma “uit de kast” gekomen door ons het verhaal van haar broer te vertellen. Woerlee schrijft in zijn boek hoe benauwend dat leven is geweest van zoveel mensen, die nooit zichzelf mochten zijn, altijd de schijn moesten ophouden om maatschappelijke acceptatie niet te verliezen.