Column 29 november 2016


Redactie AD
Titel: Boze oude vrouwen.

Een van mijn vriendinnen is een Boze Oude Vrouw, lid van het Oudere Vrouwen Netwerk – Nederland. (OVNL) . Zelf een Gewone Oudere Vrouw raakte ik van haar verhaal toch ook wel – nou ja niet zozeer boos als wel flink uit mijn humeur.
De Nederlandse Regering publiceerde een rapport, dat kan worden gelezen als een overzicht van de politieke initiatieven van de laatste vijf jaar. Je kunt dat waarderen omdat het inzicht geeft in een groot aantal politieke initiatieven en projecten die gedurende deze periode zijn ontwikkeld.
Het rapport draagt als ondertitel “overzicht en beoordeling” . Maar er is buitengewoon weinig “beoordeling” te vinden in het rapport. Het beschrijft meer de pogingen van een actieve regering die acties onderneemt in de hoop dat dit goed uitpakt voor oudere mensen, maar tegelijkertijd geen aandacht schenkt aan de manier waarop oudere mensen zelf, (de doelgroep) deze pogingen hebben ervaren.
Als eerste commentaar vinden de Oudere Vrouwen het verbazingwekkend dat niet eenmaal de economische crisis en de gevolgen hiervan in dit rapport zijn genoemd, hoewel de crisis zeker door oudere mensen is gevoeld, want juist veel van de genomen maatregelen werden geïnspireerd door het forse bezuinigingsbeleid van de regering. Als aanvulling bij dit regeringsrapport spreken zij hun grote zorg uit over de stand van zaken betreffende de oude mensen in ons land!
De regering heeft besloten dat er geen noodzaak is voor een beleidsmatige benadering van het vergrijzingsprobleem. Terwijl bepaalde categoriën ouderen, zoals oude vrouwen- en migranten, hoewel hun aantal snel groeit, speciale problemen ervaren. We lezen over een verzameling projecten, met een hoog aspiratieniveau, maar zonder enige inlichting over het behaalde resultaat. Noch is er enige vooruitzicht over wat men gaat doen met de resultaten wanneer het project klaar is. Worden de resultaten omgezet in beleid of gaat alles weer terug naar de oude situatie, omdat het geld op is?
In de gezondheidszorg is er drastisch hervormd, hetgeen voor veel problemen zorgt. Bejaardentehuizen sloten, mensen moesten thuis blijven wonen tot ze totaal afhankelijk waren en moesten het zien te redden met minder en minder thuishulp.
Blijkbaar heeft de overheid helemaal niet begrepen dat de doorgevoerde beleidswijzigingen voor ouderen totaal geen verbetering betekenen, integendeel! De veranderingen in de zorg waren niet bedoeld om tegemoet te komen aan de wensen van ouderen. Het waren gewoon BEZUINIGINGSMAATREGELEN. Door het op het bord van de gemeenten te leggen, hoefde de Rijksoverheid zelf niet de moeilijke boodschap aan de ouderen te brengen dat zij minder zorg kregen.
Over de sluiting van de verzorgingshuizen wordt niets gemeld. En nu wordt duidelijk wat dit voor ellende met zich meebrengt. Kom jongens, laten de overbelaste mantelzorgers er nog maar een schepje boven doen!
Lieve lezer, al citerend uit deze opmerkingen van de Boze Oude Vrouwen naar aanleiding van het Regeringsrapport is mijn bloeddruk gestegen en verschijnen er kwaaie rode vlekken in mijn hals. Ik lben van een Gewone Oude Vrouw veranderd in een Boze Oude Vrouw. Ik kan nog langer tamboereren op bovenstaande problemen. Maar één belangrijk feit stoort mij buitengewoon. Het ontbreken van aandacht voor de rap toenemende ontwikkelingen in de digitale wereld. Steeds meer oudere mensen houden het niet meer bij, voelen zich geïsoleerd, gefrustreerd en vallen hierdoor uit de tijd. Het lijkt er op dat politici zich hiervan totaal niet bewust zijn!