Redactie AD
Titel: Zenuwslopend.

Gekweld hangt de columnist aan de borst van de nieuwsmedia en aan die van Margriet van der Linden, met haar aangename licht opruiende stem die ons live uit Amerika van uur tot uur scherp op de hoogte houdt van alles wat wij willen weten over de verkiezingen. Ik hoop dat zij ook de gevechten tussn Asscher en Samson mag verslaan, wanneer deze twee PVDA coryfeeën met elkaar op de vuist gaan tijdens onze verkiezingen. Alleen suggesties en voorspellingen komen tot mij over hoe de verkiezingen in Amerika verlopen. Wanneer morgenochtend de uitslag bekend wordt, staat deze column in uw krant. Hulpeloos bepaal ik mij dus tijdens het schrijven maar tot de randverschijnselen van deze raarste verkiezingen aller tijden!
Zoals de voorspellingen over uitslagen van de verkiezingen door dieren. Ik ken al die soorten krokodillen, papagaaien en ander tropisch vee niet, die zeggen dat Trump de volgende president van de Verenigde Staten zal worden. Ik houd mij stevig vast aan de Nederlandse koe, die ook moest voorspellen wie de verkiezingen gaat winnen. Twee bakken met koeienkorrels, met daarop de namen van respectievelijk Hillary en Trump. Deze koe rent zonder ook maar een ogenblik te aarzelen gretig op de Hillary-bak af om deze haastig leeg te slobberen! “Zij is dan ook een VROUW!”, riep de commentator snedig!
Ik probeer nog iets te bedenken over het door Angela Merkel dragen van haar in zeven-en-tachtig verschillende tinten uitgevoerde colbertjes, met daaronder steeds dezelfde zwarte broek en de in minstens in even veel kleuren uitgevoerde totale broekpakken van Hillary Clinton. Bestaat er een hotline tussen deze dames? Waarop zij hun ervaringen met het dragen van bepaalde kleuren uitwisselen?
“Goodmorning Angela. What,s your color today? Pink? Great darling. I will also wear my pink costume. Pink is such a strong color. The people will love it. I advice pink, when you need the power of the public”.
“Dear Hillary, I wish you all the strenght you need. And darling, I know today you will need strenght!”
Zo fröbel ik vrolijk verder, zonder ook maar enig idee te hebben over hoe wij morgenochtend ons zullen voelen. Hoe is het godsmogelijk dat wij aan deze kant van de grote plas ons zo meer dan normaal identificeren met die door geTrumpte mafketels aan de andere kant van de wereld..
Ik zet nu dan maar met gesloten ogen mijn hoop voor de toekomst van de wereld op die Nederlanse koe, die zo enthousiast op die Hillarry voederbak met koeienkorrels afrende.
En dan maar veel chips, pinda,s en een koud alcoholvrij biertje klaar klaarzetten voor de slapeloze nacht die ik ga doorbrengen om dat wereldnieuws , met of zonder Margriet van der Linden, op de voet te gaan volgen.