Redactie AD
Titel: ongeduldig verlangen

Na op de rand van mijn bed nog het staartje van het debat tussen Donald Trump en Hillary Clinton te hebben bekeken, zocht ik troost in het mooiste boek dat ik de laatste maanden las; “Een ongeduldig verlangen”. het derde boek van Willem Nijholt.
Willem; ouwe compaan, met wie ik twee seizoenen op het toneel doorbracht, om nog maar te zwijgen van de twee jaar die hij als Koen, jeune premier voor kinderen en ik als ene Geesje Zoet, eigenares van een snoepwinkel, op de televisie rondsprongen in “Oebele”, jeugdserie van de KRO, geschreven door Harry Geelen.
Willem heeft indringend geschreven over de tijd waarin zijn vader wordt weggevoerd naar de Burmaspoorweg en hij met zijn moeder, zusje en broer in het Jappenkamp wordt geinterneerd. Wanneer hij tien jaar is, moet hij naar het mannenkamp.
Er is nog steeds veel onbekend over die periode in onze geschiedenis. Heel veel mensen, ook mensen uit mijn familie, zijn over hun smartelijke avonturen uiterst gesloten, hebben de klem op de kaken, zijn niet in staat hierover te praten. Dit verhaal geeft heel veel inzicht in de dagelijkse gang van zaken, de pijnlijke vernederingen waaraan de vrouwen in het kamp werden blootgesteld, En hoe gruwelijk het voor kinderen is te zien hoe hun moeders worden behandeld!
Als de oorlog voorbij is, wordt hij met moeder, broer en zus gerepatrieerd naar Nederland, en komt terecht in Brabant. Zijn vader komt pas maanden later terug in de familie. Willem,s relativerende blik zorgt af en toe voor hilarische scenes! De confrontatie met de locale sjiek is aanleiding tot een uiterst surrealisische scene.
Dan komt de liefde langs…Een liefdesscene tussen een jong mens en een volwassen man, zo diep doorvoeld en zo meeslepend beschreven heb ik lang niet gelezen. Twee mensen, onopzettelijk op elkaar gesmakt, een wanhopige jongen die zijn hart opent en woordeloos begrepen wordt door de verraste en overrompelde ander is zo schitterend verteld, dat ik, nog steeds op de rand van mijn bed, moet stoppen met verder lezen om dit eens te verwerken. En de hele opmaat in het boek naar dit fragment is zo authentiek, het verslag van het heftige leven van een kind dat zijn jonge hoofd dapper boven water houdt, zichzelf trouw blijft, is zo spannend geschreven, dat ik het boek op het ogenblik overal mee-sleep, om in mijn hectische bestaantje ieder vrij ogenblik te gebruiken om verder te lezen!

In deze tijd, waarin de politiek dikwijls zo,n ontzettend ordinair, weinig verheffend en on-geinspireerd gezicht laat zien, is het bemoedigend te lezen over een jongen, die zich letterlijk niet laat verpletteren door vooroordelen, ontkenning, vernedering.
Hij krijgt inspiratie van de swingende na-oorlogse muziekwereld, die via de radio zijn wereld kleurt. Zijn droom neemt steeds vastere vorm aan, alle malheur die hem op zijn tocht overkomt, maakt steeds duidelijker waar zijn kracht zal liggen! Hoe hij zijn weg zoekt in de wereld daar in onze Deep South Brabant, met het roomse leven als achtergrond…dat leidt ook tot intens grappige scenes!