Column 4 april 2016


Redactie AD
Titel: word ik dement?

Het zou zo maar kunnen gebeuren. Niet dat er, voor zover ik kan nagaan, dementie in de familie voorkomt, nou ja behalve dan dat het zou kunnen blijken uit het verhaal van een grootvader van vaders kant die ik nooit heb gekend omdat hij al vóór mijn geboorte was overleden. Een krachtige anekdote, hoe hij tot aan zijn oksel in het gat van de wc-pot aan het vissen was naar zijn veloren horloge…
“Aderverkalking”noemde men deze vorm van vergeetachtigheid vroeger. Dat riep een duidelijk beeld op van hersens die verstopt waren geraakt, waardoor je bijvoorbeeld niet meer wist waar je was. Die nooit gekende opa was hofmeester op de grote vaart, er scheen een ansichtkaart van hem te bestaan, die hij had verstuurd uit Odessa. Dat was dus lang voor de oorlog, ik ben van 1932.

Maar verder kom ik uit een familie die tot vervelens toe je de oude verhalen uit de overvolle doos van pandora van vroeger blijft vertellen, maar naast dat scherp herinnerde verleden ook altijd precies weet waar de spullen liggen, die jij voortdurend kwijt bent! Dus dementie is in mijn eigen leven tot nu toe eigenlijk nooit actueel geworden.
Nu ben ik gevraagd mee te werken aan een filmpje over dementie en krijg ik ter voorbereiding allerlei materiaal mee, waarin ik kan lezen wat zoal de kenmerken van deze nare ziekte zijn, die met de nog steeds aanwassende vergrijzing van de bevolking synchroon meelopen. In de brochure van de Stichting Alzheimer Nederlnd wordt helder vertelt over de verschillende vormen en ziektebeelden van Alzheimer. En over de gevolgen die dementie heeft voor jezelf en de familie..
Een van de dringende adviezen die de brochure geeft: blijf niet rondlopen met zorgen over uw vergeetachtigheid. Ga naar de huisarts. Die kan je geruststellen of maatregelen nemen, die ondersteunen. Ook staat in de brochure een uitgebreide checklist die tot opluchting kan leiden. Het is een vragenlijst voor iedereen die zich zorgen maakt, over zichzelf of een ander en bestaat uit twee delen.
Het eerste deel is ontwikkeld door de Geheugenpolikliniek van het Academisch Ziekenhuis Maastricht en het Alzheimer Centrum Limburg. De tweede vragenlijst is een verkorte Nederlandse versie van de veelgebruikte internationale test IQSCODE-N. Maar beide vragenlijsten stellen nadrukkelijk geen diagnose dementie vast, en sluiten deze ook niet uit. De uitkomst kan hoogstens reden zijn naar de huisarts te gaan voor een nader onderzoek.
U begrijpt lezer, dat deze oude Berk wier nieuwsgierigheid buitengewoon hoog ontwikkeld is, niet kon wachten die vragenlijsten grondig door te nemen. Eén daarin gestelde vraag houdt mij nog steeds bezig: “het niet luisteren naar de naam van iemand als hij zich voorstelt!”
Deze slechte eigenschap plaagt mij al mijn lange leven. Ik kijk altijd intens naar het hoofd dat zich voorstelt. Dat hoofd blijft mij voorgoed bij, ik print het als het ware uit in mijn frontale hersenkwab!
Maar de naam…oh help! Die naam! Door deze rare eigenschap heb ik in mijn zelfhulptrommeltje een aantal machtig interessante namen voorradig, die ik graag gebruik bij personen wier naam ik tijdens het voorstellen niet heb onthouden, daar mijn interesse uitsluitend naar het hoofd van die persoon uitging. En lieve lezer, dat heeft menigmaal tot de vreemdste vergissingen geleid…