Redactie AD
Titel:Kijk uit voor de gynaecologische matjes.

Ik spitste mijn oren. De uitzending van Radar had deze keer de gynaecologische “matjes” als onderwerp. Ik plakte voor de bus, daar moest ik het fijne van weten. En jawel, de uitzending toonde een gruwelijk overzicht van vrouwen die zich een vaginaal matje hadden laten aanmeten. Een en al ellende, pijn, angst, en meerdere operaties ware het gevolg van deze ingreep, die was bedoeld een verzakte baarmoeder op haar plek te houden….
Zelf was ik ooit door het oog van de naald gekropen. Na het baren van vijf forse kinderen leek het of ook mijn baarmoeder zakneigingen vertoonde. Ik kreeg een verwijsbrief voor een ziekenhuis waar men eerste klas oplossingen wist voor dit zakprobleem. Ik meldde mij en kwam aan de beurt voor een grondig onderzoek, dat ik onderging met uitzicht op verbetering. Nadat ik laxeermiddelen innam en mij gekleed in een grote plastic schort blootstelde aan het apparaat dat mijn onderste binnenkant uitbundig fotografeerde, probeerde ik mijn gedachten te concentreren op een rechtgetrokken binnenkant. Voor de uitslag van de fotosessie vervoegde ik mij bij de gynaecologe, die mij een operatie voorstelde. In mijn herinnering had ik de keus tussen een bewerking via de voorkant, of langs de achterzijde. Ik mocht hierover nadenken, maar niet te lang, want er waren wachtlijsten.
Ik voelde mij onzeker. Bij mijn huisarts had ik een gesprek met zuster Fransje, een van zijn gelouterde en bekwame doktersassistenten die altijd de meest eenvoudige, originele en praktische oplossingen aandroeg, die vergaande medische handelingen overbodig konden maken.
“O nee!”, riep zuster Fransje, “een matje! Niet doen! Wij zien zoveel ellende na die ingreep. Vraagt U de gynaecoloog toch om een pessarium, zo,n rubber ring. Die houdt de baarmoeder prima op zijn plaats. En er hoeft niet te worden gesneden!”
Beschroomd begaf ik mij weer naar de gynaecologe, die mij de chirurgische oplossing voor het probleem had voorgesteld.
“En? Heeft U een beslissing genomen?”, vroeg ze.
“Ja. Ik wil graag een pessarium!”
Er volgde een stilte, die ik als pijnlijk ervoer. Toen sprak de gynaecologe: “OK. U moet het zelf weten.”
Ze trok een la open, haalde het gewenste artikel tevoorschijn en overhandigde het mij met bijna afgewend hoofd. Ik maakte dat ik wegkwam en heb jarenlang zonder problemen mijn zogenaamd gezakte baarmoeder op haar plek weten te houden zonder problemen. En toen ik mij voor de periodieke controle vervoegde bij de professor, die mij was aan bevolen door een goede vriendin, bleek bij nader onderzoek, dat mijn baarmoeder helemaal niet was verzakt. Het was een spiertje, dat door het baren van een van mijn forse kinderen, was gescheurd. Hierdoor was er een darm aan het zakken geslagen. En het pessarium hield ook dat orgaan voortaan perfect op zijn natuurlijke plaats. Er kwam geen griezelig veel ellende en pijn veroorzakend niet of moeilijk te verwijderen plastic matje aan te pas! Dank zij de goede raad van zuster Fransje!
Wilt u alles horen wat er in Radar, na grondig onderzoek en uitspraken van veel deskundigen en vele vrouwen, die slachtoffers zijn van dit matje? Op 14 september was de eerste uitzending en vanavond is er op Radar het vervolg te zien van het onderzoek naar de ellende, veroorzaakt door deze matjes!