Redactie AD
Titel: Ongetemd verlangen naar liefde.
Patricia Highsmith,(1921 – 1995) een schrijfster wier werk met de regelmaat van een golfslag weer terug in de belangstelling komt, staat nu weer door de verfilming van haar tweede roman “Carol” in de schijnwerpers, niet in de laatste plaats door de geweldige rollen van Kate Blanchett als Carol en Rooney Mara als haar jonge tegenspeelster. De film laat de benauwde Amerikaanse maatschappij in de jaren vijftig zien, waar geen ruimte is voor mensen met een andere sexuele voorkeur dan de geijkte man-vrouw relatie. En bij mij kwamen de herinneringen boven aan het interview, dat ik ooit met de schrijfster voor het AD had. Het boek van haar, dat mij intens raakte, was “Edith,s Diary”, een boek dat je meeneemt in de geest van een vrouw, die een imaginaire zoon heeft. Adembenemend hoe Highsmith je in die verknipte fantasie meeneemt. En er is één zijn kort verhaal van haar, dat ik ook nooit vergeet. Over een vrouw die een inbreker,die haar kat tegen de muur doodslaat, in een opwelling van razernij over dat wreede moment, een stoel oppakt en daarmee de inbreker doodslaat! De rest van haar leven is die vrouw hierdoor voorgoed geobsedeerd en kan ze het niet laten om iedereen voortdurend dit verhaal te vertellen.
Kortom, met het nodige respect en ook wel een beetje geintimideerd meldde ik mij in het mooie intieme hotel op een Amsterdamse gracht, waar de toenmalige Arbeiderspers haar schrijvers in de jaren tachtig huisvestte. Maar het klikte tussen ons en de afspraak om samen te gaan eten was vlug gemaakt. Ze kon ontzettend geestig vertellen over onze vermaarde Bibeb, de journaliste die het grote persoonlijke interview, vooral in het weekblad Vrij Nederland, in ons land introduceerde. Iemand, die ooit door Bibeb werd ondervraagd, vertelde mij, dat Bibeb zo hardnekkig dóórvroeg, tot het slachtoffer ten einde raad de virtuele dekens opensloeg en overging tot het beantwoorden van de meest intieme vragen over wat er zich onder die dekens afspeelde!
Highsmith vertelde grinnikend, dat Bibeb haar bezocht in haar huis in het Italiaanse deel van Zwitserland. En nooit meer wegging!
“That woman, Marjan! She stayed eight hours!”, met die uitspraak inzicht gevend in Bibebs,s manier om iemand tot op het naakte bot te fileren….!
Patricia vertelde, hoe ze niet in staat was Bibeb te laten ophoepelen. “Mijn katten hadden verschrikkelijke honger, maar ik kreeg geen gelegenheid om boodschappen te doen!”
Ik ging ,s avonds met haar eten in een van de beroemde Fagel-restaurants in Ouderkerk. Maar eten interesseerde haar niet, ze prikte maar zo,n beetje in de steak die ze had besteld. En wijn boeide haar ook niet. Een jenevertje met een groot glas pils ernaast, in de wandeling “kopstoot” genoemd, dat vond ze echt lekker!
We hebben nog een korte briefwisseling onderhouden, over het plot van een nieuw boek. Maar dat verwaterde weer. En ziedaar, ik haastte mij nu naar de bioscoop en genoot van KAte Blanchett en Rooney Mara, die samen de liefde tussen twee vrouwen gestalte geven op een manier, die je, net als in “Edith Diary”, over dat verlangen naar een kind van een eenzame vrouw, niet meer uit je kop krijgt.