Redactie AD
Titel: Stenen lichten bij de ANBO.

Af en toe komt er iets op mijn pad, waarvan ik denk: mooi voor mijn stukje. In mijn hoofd draait, zolang ik niet slaap, een bandje mee, dat opflikkert wanneer ik denk: “Ha! De column!” En deze week was dat de ANBO, de mooie organisatie die het lot van de oudere mens in de gaten houdt en zeker in deze onduidelijke tijden acteert als behoeder en verdediger van de belangen van inmiddels de enorme en nog steeds groeiende groep oudere mensen. Zelf uitsluitend lid geweest van de padvinderij en natuurlijk van mijn schrijvers-beroepsvereniging, wist ik nauwelijks iets van de doelstelling van de ouderen bonden, behalve dat ik ooit met bestuursleden van de Unie KBO, de PCOB en de OLA (organisatie Latijns Amerika) naar Colombia ben gereisd om politieke aandacht te genereren voor oudere vluchtelingen, had ik weinig idee wat er zoal bij die bonden speelde. Maar nu kreeg ik te maken met een aantal afdelingen van de ANBO op totaal verschillende plekken in ons land die zich ongeveer twee jaar geleden hadden losgemaakt van de moederkoek en hun eigen verantwoordelijkheid namen om de ooit bij de ANBO beleden doelstellingen van een zelfstandig ouderenbeleid vorm te geven. Dat losweken ging niet zonder pijn en tranen. Onsmakelijke taferelen, ontslagen op staande voet, gevoerde processen over procedures, in beslagname van banktegoeden bestemd voor vieringen van vijftig jaar afdelingsbestaan voor leden, klem op de kaken uit angst voor eigen nestbevuiling of disloyaliteit…machteloze woede over door het hoofdbestuur onder leiding van mevrouw Liane de Haan (die al snel in de wandeling de bijnaam “mevrouw Poetin” meekreeg) genomen beslissingen betreffende verminderde inspraak van leden in bestuurskwesties…..Ook een aantal mensen die uit eigen onvrede opstapten, anderen die zonder opgave van redenen uit de leiding werden gezet…
Daarnaast de glorieuze verhalen over de door het hele land kersvers opgerichte nieuwe Seniorenverenigingen, waar de nieuwe leden toestromen. “Wij waren de eerste dissidenten in Overijssel”, zegt Joke Smit-Fortuin in Oldemarkt. En Wim van Dam, op dit ogenblik opperhoofd in Goor van de Nieuwe Senioren Vereniging, met nog steeds onderhuidse woede in zijn stem wanneer hij vertelt van de door het hoofdbestuur van de ANBO geblokkeerde bankrekening van zijn afdeling waardoor de viering van het vijftigjarig bestaan van die afdeling gevaar liep, straalt op dit ogenblik van gelukkige trots wanneer hij verslag doet van de 14 afdelingen in Overijssel met op dit ogenblik 2260 leden. “Het aantal leden kan nog iets hoger zijn omdat er nog een aantal lid zijn van de Koepel, een buffer waarin die leden werden ondergebracht die bezig zijn zich aan te sluiten bij de NBvON. Hij schrijft, als toelichting bij een staatje met contributie inkomsten: “Zoals je ziet zien de verhoudingen afdracht contributie er in de nieuwe organisatie aanzienlijk beter uit. Dit komt omdat we allemaal vrijwilliger zijn en de afdrachten van de leden niet besteed hoeven worden aan de hoge salarissen van het Hoofdbestuur!”
In Houten, Hilversum, Alkmaar, Zeist,…overal zijn inmiddels bloeiende nieuwe organisaties opgericht, waar leden toestromen. Democratie, inspraak, nog steeds hoogst aantrekkelijke zaken, die mensen graag doen deelnemen aan gezamenlijke belangenbehartiging!