Column 27 april 2015


Redactie AD
Titel: Een heerlijke Koningsdag.

Zondagochtend is voor mij meestal de opmaat naar het schrijvan van de column voor maandag. Eerst gezellig bij “Vroege Vogels” op de radio het nieuws over de kievit, de pissebed, de aalscholver en wat er nog meer kruipt en vliegt verwerken, daarna schakelen we over naar de televisie om bij de VPRO muziek van overal en ook van hier te beluisteren, dan bespreekt Wim Brand in de boekenrubriek het nieuwsgierig makende nieuwe boek van F.Tomése en een boek over de ontdekking van het vuur waarmee het leven op aarde pas werkelijk begon, om dan over te schakelen naar de kers op de appelmoes: Buitenhof! Terwijl al deze programma,s zich ontrollen probeer ik mij, zonder ook maar iets te missen van het gebodene, te baden, tanden te poetsen, haar te wassen, mezelf geheel af te drogen, leuke zondagse kleren bij elkaar te zoeken, koffie te maken, een boterham naar binnen te douwen, om licht hijgend op de bank te ploffen om Buitenhof te zien. Vooral gisteren was ik stinknieuwsgierig. Er zou worden gesproken over de enorme hoeveelheden vluchtelingen, die via de Middellandse zee proberen Europa te bereiken, iets wat ons allemaal hevig bezighoudt. Nu, ogenblikkelijk na aanvang van de uitzending rolde de intellectuele elite aan tafel bijna kibbelend over de grond. Schrijver Thierry Baudet wekte de irritatie van Job Cohen door een vraag niet helder binnen te krijgen, het kostte éven voordat Paul Witteman de orde herstelde en daarna hoorde ik zo veel verschillende oplossingen voor het enorme vluchtelingenprobleem aan de Europese grenzen, waarbij men ook flink en luid door elkaar kakelde, waardoor het begrip van de kijker voor dit schier onoplosbare probleem nogal op de proef werd gesteld. We hoorden allerlei berekeningen waarbij met grote hordes van te verwachten miljoenen mensen werd geschoven. Eén ding bleef in de discussie overeind: ze zullen zéker kómen. Geen twijfel mogelijk. Daar was men het wel over eens.

Ik dacht zenuwachtig aan de bijna honderd uitgeprocedeerde mensen, waarover het kabinet zich net een zeer dikke week het hoofd had gebroken….En dan de te verwachten miljoenen vluchtelingen die straks voor de deur staan. Ik dacht ook aan de voorspelling van schrijfster en feministe van het eerste uur Germaine Greer. Jaren geleden hekelde zij de zelfgenoegzame uitspraak dat het feminisme hier in het westen kláár was. Dat gebeurde op een feestelijke bijeenkomst van geslaagde vrouwen. Het smakelijk lunchbuffet werd verzorgd door vrouwen, de meeste afkomstig uit derdewereldlanden. Vrouwen die in Europa het geld verdienden voor hun kinderen, die in de Philippijnen of in andere verre landen werden verzorgd door grootouders, zodat hun dochters het geld hiervoor in het rijke Westen konden verdienen. Greer hekelde het zelfvoldane gedrag en waarschuwde voor de tijd, dat de zusters uit Azië, Afrika en Zuid Amerika zouden aanstormen om hun recht op te eisen: recht op werk, op scholing, op medische verzorging, op een menswaardig bestaan voor henzelf en hun kinderen. Kortom: op hun emancipatie met de daaraan verbonden rechten. Aan Germaine Greer,s voorspelling moest ik denken toen ik Buitenhof uitzette.
Ik wens u allemaal een heerlijke Koningsdag.