Column 1 juni 2015


Redactie AD
Titel: De jubel van het Egidiuskwartet.

De merel uit mijn tuin zit hoog in de perenboom van de buren aan de overkant van de sloot. Hij jubelt, ik kan er geen beter woord voor bedenken. Zojuist in mijn vogelboek gelezen, dat de merel zo prachtig zingt wanneer zijn vrouwtje op de eieren zit. Ik denk aan de tijd, dat ik mijn vijf kinderen uitbroedde, ik kan mij niet herinneren dat de vader van mijn broedsel naast mijn nest zijn tenor verhief om mij zo betoverend toe te zingen….Maar mijn merel moedigt mij aan om méé te doen: ik begin voorzichtig en probeer zijn melodie te beantwoorden. Er valt een kleine stilte, dan…Hij geeft antwoord! Ik laat mijn schroom varen en fluit weer terug. Ik hoop niet, dat de merelvrouw schrikt van deze amateur…in ieder geval voelt de merel zich kennelijk áángemoedigd en zo ontstaat er een bescheiden duet!
Mooie voorbereiding voor de avond, die mij wacht .Samen met mijn oudste kleindochter gaan we naar Rotterdam, naar de Laurenskerk, waar het Egidiuskwartet de zesde Leidse koorboeken gaat zingen. Dit is het laatste jaar van de Leidse Koorboeken, de nog pas kort geleden ontdekte Leidse Koorboeken.
In 2009 presenteerde Peter de Groot, artistiek leider van het Egidiuskwartet, een ambitieus plan aan het kwartet iets met de Leidse Koorboeken te gaan doen, zelf amper wetend wat hij zich op de hals haalde.”´Ze verklaarden me voor gek”, zegt Peter de Groot, “maar zetten er niettemin met liefde en toewijding hun schouders onder. Toen we er aan begonnen had zelfs in Leiden nauwelijks iemand ooit van de Leidse Koorboeken gehoord!”
Ik wist van het bestaan van deze muziek helemaal niets. Toevallig luisterde ik een paar jaar geleden ,s nachts naar een live radio-interview met Peter de Groot, hoorde de hemelse muziek en was verkocht,,,,,Met mijn kleindochter gingen wij,als hardcore groupies achter het Egidiuskwartet aan en zojuist hoorden wij in de Laurenskerk de laatste, zesde Leidse Koorboeken!
“Dat gaat er diep in…!:, sprak mijn kleindochter met een diepe zucht toen de pauze aanbrak. Zij had de tekstvertaling, synchroon afgedrukt naast de Latijnse oertest, meegelezen. Als brave meisjes lieten we onze CD,s signeren door de kwartetleden en schoven weer op de stoelen om verder te luisteren. naar het tweede deel tot aan het betoverende laatste Maria-motet, met dat verlossende openbrekende slotaccoord!
Ik neem mijn muts af voor Jan Slagter die de luisteraars van radio en televisie oproept tweeeneenhalve euro te storten voor het behoud van onze cultuur: “Voor de piano voor het koor van uw dochter, voor het carillon van de kerk in uw dorp, voor de restauratie van…”
..Een stroom van belangrijke kleinschalige en toch onmisbare noodzakelijke culturele zaken, die buiten de reguliere subsidies vallen en die teloor zouden gaan zonder een helpende en ondersteunende financiële hand” .
In de tuin is de merel stilgevallen. zijn kinderen zijn uit het ei gebroken en pa moet nu fourageren, geen tijd meer zingen. Dat verklaart het stilvallen van de jubel. Dus zet ik de laatste CD van de Zesde Leidse Koorboeken op. En het Egidiuskwartet is inmiddels onderscheiden met de Vlaamse Gouden Label Prijs!